Xanthorhiza simplicissima

Rosa rubiginosa

róża rdzawa

Róża często spotykana w stanie naturalnym na terenie całej Polski, na obrzeżach lasów, na skarpach, w zaroślach i zadrzewieniach śródpolnych. Liście po roztarciu pachną jabłkami – inna, starsza nazwa to róża jabłkowata. Owoce są pokarmem dla dzikich zwierząt, ptaków. W kuchni używane do wyrobu win, soków, konfitur, herbat. W szkółkarstwie róża rdzawa czasem stosowana jest jako podkładka dla odmian, głównie róż parkowych, zwłaszcza sadzonych w rejonach o surowych zimach. Gatunek nie miał niedużego znaczenia w hodowli, aczkolwiek istnieją odmiany pochodzące od tej róży np. Rosa FLAMMENTANZ, 'Alchymist', 'Hebe’s Lip', 'Fritz Nobis'. Gatunek zmienny tworzący naturalne mieszańce z wieloma rosnącymi w Polsce gatunkami róż. Krzewy bardzo gęste, intensywnie rosnące, osiągające od 0,5 do około 3 m wysokości. Kwiaty średniej wielkości, średnicy około 4 cm, pojedyncze, intensywnie różowe, przyjemnie pachnące, skupione najczęściej w wielokwiatowe kwiatostany. Kwitnie na pędach co najmniej ubiegłorocznych, niezbyt obficie, ale długo - od maja do lipca, po czym zawiązują się pomarańczowoczerwone, jajowate lub okrągławe, ogruczolone lub szczeciniaste owoce. Liście 5-7 listkowe, jasno do świeżozielonych, młode żółtawe lub brunatnoczerwone, lekko połyskujące. Listki są dość duże, zwykle okrągławe lub szerokojajowate, o szeroko piłkowanych brzegach. Pędy silne, grube, sztywne, bardzo kolczaste, o hakowatych kolcach różnej wielkości; długopędy i pędy kwiatowe mają dodatkowo jasne, szczeciniaste kolce. Bezkolcowe pędy kwiatowe spotykane rzadko. Młode pędy zielone, potem czerwonobrązowe, łukowato wzniesione do góry, silnie rozgałęzione. Odporność na mróz bardzo wysoka, krzewy rosną zdrowo, rzadko chorują. Gatunek w dużym stopniu tolerancyjny na susze, warunki miejskie, słabsze gleby. Stanowisko powinno być słoneczne, ale może rosnąć w lekkim półcieniu. Krzewy nie wymagają cięcia. Czasem można wykonać cięcie sanitarne i ewentualnie odmładzające. Gatunek o szerokich możliwościach zastosowania, zwłaszcza na terenach zieleni miejskiej, w parkach, ogrodach prywatnych, także tych o charakterze naturalistycznym. Doskonale nadaje się na żywopłoty, formowane i nieformowane. Krzewy sadzi się przeciętnie co 1-1,2 m.

Hemerocallis 'Catherine Woodbury'

liliowiec 'Catherine Woodbury'

Długowieczna, kępiasta bylina o dekoracyjnych liściach i kwiatach. Stara odmiana liliowca uzyskana w latach 60 XX wieku, silnie rosnąca, tworząca kępy do 110 cm wysokości. Liście jasnozielone, równowąskie, łukowato wygięte. Spomiędzy liści wyrastają strzeliste kwiatostany zakończone na szczycie pąkami kwiatowymi. Z pąków rozwijają się oryginalne, lejkowate kwiaty o jasnoliliowych, jednolicie wybarwionych płatkach i ciemnożółtej gardzieli. Kwiaty dość duże, około 12 cm średnicy, przyjemnie pachną. Zaczynają się rozwijać od początku lipca. Pełnia kwitnienia przypada na przełom letnich miesięcy. Bylina mrozoodporna i łatwa w uprawie. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych oraz na każdej niezbyt jałowej i suchej glebie ogrodowej. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie wolniej i ma mniejsze rozmiary. Nadaje się do sadzenia w zestawieniu z innymi odmianami liliowców i z innymi bylinami.. Może być stosowany pojedynczo w ogrodach przydomowych i na małych rabatach bylinowych lub w dużych, jednorodnych grupach na rabatach osiedlowych i parkowych.

Geranium renardii

bodziszek Renarda

Pochodząca z Kaukazu niewysoka bylina tworząca gęste kępy wysokości do 20 cm. Liście szarawe na długich ogonkach, o bardzo charakterystycznej pomarszczonej fakturze. Kwiaty białe, gęsto pokryte siateczką purpurowofioletowych żyłek, w VI. Pędy kwiatowe usytuowane są na łodyżkach ponad liśćmi na wysokości do 30 cm. Do sadzenia w pełnym słońcu lub częściowym cieniu, na przeciętnej, wilgotnej, dobrze zdrenowanej glebie. Odpowiednia do zadarnień w grupach po 10-20 bądź po kilkadziesiąt roślin razem. Liczba roślin na 1 m² - 9.

Rhododendron 'Goldflimmer'

różanecznik 'Goldflimmer'

Zimozielony krzew o zwartym, prawie kulistym pokroju. Po 10 latach osiąga 1,20 m wysokości i 1,30 m szerokości. Odmiana ozdobna również z liści. Liście ciemnozielone, błyszczące z intensywnie żółtymi, nieregularnymi plamami. Kwiaty jednolicie lilaróżowe, z żółtobrązowym rysunkiem. Okres kwitnienia późny - czerwiec. Wymaga gleby próchnicznej, kwaśnej. Preferuje stanowisko półcieniste. Roślina polecana do ogródków przydomowych oraz ogrodów wrzosowiskowych. Mrozoodporność do - 22 st. C, dlatego wymaga stanowisk zacisznych i dobrego, zimowego okrycia.