Abies procera 'Glauca'

jodła szlachetna 'Glauca'

pokrój: nieregularny

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Odmiana o intensywnie niebieskich igłach i wolnym tempie wzrostu w porównaniu do gatunku. W Polsce drzewo osiąga około 8 m wysokości po 30 latach uprawy. Gałęzie są grube i sztywne, gęsto pokryte tępymi, dosyć sztywnymi igłami. Charakterystyczne wywinięcie dolnych igieł sprawia, że gałązki są nimi niemal całkowicie przykryte. Niebieski odcień igłom nadaje gruba warstwa wosku. W maju na peryferyjnych częściach pędów bocznych, zwłaszcza na niżej położonych gałęziach, pojawiają się wyjątkowo okazałe, ciemnoróżowe kwiaty męskie. Przypominają one owoce malin, z tą tylko różnicą, że są nieco mniejsze. Kwiaty żeńskie tworzą się na gałęziach w szczytowej części korony. Dojrzałe szyszki osiągają spektakularne rozmiary i są wyjątkowo ozdobne, sterczące, mają do 25 cm długości i 6-10 cm średnicy. Czasami pod własnym ciężarem przekrzywiają się wraz z gałęziami. Szyszki pojawiają się u dosyć młodych, kilku lub kilkunastoletnich roślin, co czyni jej jeszcze bardziej atrakcyjnymi, gdy można je podziwiać na wysokości wzroku. Niestety szyszki nie są trwałe i po dojrzeniu nasion (późnym latem) rozpadają się całkowicie, uwalniając nasiona i łuski, pozostawiając po sobie jedynie trzpienie (osie szyszek). Jodła szlachetna wymaga gleb żyznych, próchnicznych, stale umiarkowanie wilgotnych, ale przepuszczalnych. Nie lubi gleb mokrych i bagiennych, na których powstają zastoiska wodne. Najlepiej czuje się uprawiana na podłożach o odczynie lekko kwaśnym, na stanowiskach słonecznych. Sadzona w cieniu rośnie wolno i źle, a igły nie wybarwiają się na niebiesko. Ponieważ zwykle jest rozmnażana przez szczepienie w pierwszych latach uprawy wymaga prowadzenia przy paliku, do momentu wytworzenia silnego pędu przewodniego. Starsze egzemplarze bardzo dobrze wyglądają sadzone w parkach, ogrodach przydomowych, na rabatach w towarzystwie innych drzew i krzewów iglastych. Najlepiej prezentuje się w miejscach eksponowanych, jako soliter lub w luźnych grupach. Choć jest odporna na mróz, należy sadzić ją w miejscach zacisznych, osłoniętych od wiatru.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój nieregularny
stożkowy
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ciekawy pokrój
ozdobne szyszki/szyszkojagody
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody orientalne
rabaty
soliter (pojedynczo)
ogrody osiedlowe
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło

Statystyka e-katalogu roślin

11796
rośliny
8011
opisów

Ostatni wpis:

2018-11-22
Pieris japonica 'Prelude'
18564
zdjęć
9448
roślin w produkcji
224
osób online