Kalmia latifolia 'Ideal'
kalmia szerokolistna 'Ideal'
pokrój: krzewiasty wyprostowany
pokrój: krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 1 m do 2 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Zimozielony, wolno rosnący krzew z rodziny wrzosowatych. Odmiana uzyskana w 20013 r. w wyniku krzyżowania odmian 'Mitternacht' i 'Ginkona'. Po kilkunastu latach uprawy dorasta do około 1 m wysokości. Liście ciemnozielone, skórzaste, połyskujące, podobne do liści różaneczników. W zarysie eliptyczne, do 10 cm długości i do 4 cm szerokości, osadzone na krótkich ogonkach. Kwiaty rozwijają się w maju i czerwcu, są zebrane po 40-50 sztuk w szczytowych baldachogronach. Pąki kwiatowe różowe, dekoracyjne, żebrowane, z charakterystycznymi, drobnymi wypustkami kieszonek pyłkowych. Kwiaty zbudowane z 5 zrośniętych, białych płatków korony, tworzących szerokie pucharki z czerwonopurpurową, nakrapianą obwódką, oraz 10 pręcików i słupka. Rozwinięte kwiaty są szeroko otwarte, mają około 5-6 cm średnicy. Na wewnętrznej stronie płatków widoczne są niewielkie zagłębienia, w których umieszczone są główki pylników, uwalniane przez owady odwiedzające kwiaty. Na skutek trącenia główki uwalniają się z zagłębień i wystrzeliwują pyłek, niczym małe katapulty. Owocem jest pięciokomorowa torebka. Rośliny preferują gleby kwaśne, o pH zbliżonym do 5,0, piaszczysto-gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Jeśli odczyn podłoża jest wyższy, należy zastosować kwaśny torf oraz przekompostowaną korę sosnową i przekopać je z górną warstwą gleby. Ze względu na niewielkie potrzeby pokarmowe, symbiozę mikoryzową oraz wrażliwość korzeni na zasolenie z nawożenia mineralnego należy zrezygnować lub ograniczyć do minimum. Krzewy tolerują zarówno miejsca nasłonecznione oraz cieniste, ale najlepiej rosną sadzone na stanowiskach lekko ocienionych, na wystawie wschodniej lub zachodniej. Sadzone w pełnym słońcu na zimę wymagają lekkiego okrycia stroiszem. Odporność na mróz dobra. Krzewy polecane do sadzenia w ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, w towarzystwie roślin iglastych, w kompozycjach z niskimi różanecznikami, azaliami, piersiami i kiścieniami.
| pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): Karl-Heinz Hübbers, 2013 r. Niemcy |
| grupa roślin | wrzosowate |
| grupa użytkowa | inne wrzosowate |
| forma | krzew |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | krzewiasty wyprostowany krzewiasty rozłożysty |
| docelowa wysokość | od 1 m do 2 m |
| barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
| zimozieloność liści (igieł) | liście zimozielone |
| rodzaj kwiatów | kwiatostan pojedyncze |
| barwa kwiatów | purpurowe białe wielobarwne różowe |
| pora kwitnienia | czerwiec maj |
| nasłonecznienie | stanowisko półcieniste |
| wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża | odczyn kwaśny |
| rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa próchniczna |
| walory | roślina zimozielona ozdobne z liści/igieł ozdobne z kwiatów |
| zastosowanie | rabaty ogrody orientalne ogrody przydomowe w grupach |
| strefa | 6a |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
