Hydrangea macrophylla 'Madame Emile Mouillère'
hortensja ogrodowa 'Madame Emile Mouillère'
synonim łaciński: Hydrangea 'Mme Emile Mouillère' - roślina ma geny innych gatunków i podgatunków, dlatego sugerowany jest obecnie taki zapis!, Hydrangea macrophylla 'Tornado', Hydrangea macrophylla 'Sedgwick's White'
pokrój: krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 1 m do 2 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko cieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
nagrody: Na Flower Show w 1909 roku otrzymała certyfikat Jardin des Tuileries oraz w 1910 roku Award of Merit (AM) w 1963 r. oraz AGM w 1992 r. od British Royal Horticultural Society.
Jedna z najbardziej znanych, klasycznych odmian hortensji ogrodowej, ceniona za duże białe kwiatostany, niezawodna pod względem kwitnienia i odporności na zimno. Zdaniem dr Michael Dirr z USA jest to najlepsza biała odmiana typu Mophead (= Hortensia) do ogólnego użytku. Została wyhodowana przez legendarnego francuskiego hodowcę hortensji Emile Louis Mouillère i na część jego żony nazwana „Madame”. Odmiana kwitnie długo (od czerwca do października) i obficie na pędach 2-letnich i starszych, a w drugiej połowie lata powtarza kwitnienie na pędach 1-rocznych (remontantka). Kwiaty płonne są prawie białe, niekiedy w centrum delikatnie zabarwione na różowo lub jasnoniebiesko (zależnie od kwasowości gleby i dostępności glinu). Płatki są ząbkowane, ale w znacznie mniejszym stopniu, niż u odmiany ꞌOrnementꞌ. Kwiatostany są duże, półkuliste, około 20 cm średnicy – na początku sezonu kremowozielone, następnie czysto białe, a w miarę starzenia się maślanobiałe, jesienią z różowym odcieniem. Pokrój pókulisty, nieco luźny, szerszy niż wyższy, 1,3 –1,5 m wysokości; pędy lekko się przewieszają. Liście duże, z połyskiem, płaskie, regularnie ząbkowane, średniozielone. Krzew jest łatwy w uprawie, odporny na mróz (do –24°C; w strefie 6a wskazane okrycie roślin na zimę), ale podatny na mączniaka prawdziwego. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie (pH 4,5–6,5) i na stanowiskach półcienistych oraz cienistych. Wskazane usuwanie przekwitniętych kwiatostanów jesienią lub wiosną. Polecana do przydomowych ogrodów, zieleni parkowej (sadzona pojedynczo lub w grupach) oraz na kwiat cięty i suche bukiety.
pochodzenie | pierwsza publikacja: Emile Louis Mouillère; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Emile Louis Mouillère Francja; wprowadzenie do handlu: Pépinière Mouillère 1909 Vendôme, Francja |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste krzewy |
forma | krzew |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | krzewiasty rozłożysty |
docelowa wysokość | od 1 m do 2 m |
barwa liści (igieł) | jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan |
barwa kwiatów | białe |
pora kwitnienia | październik wrzesień sierpień lipiec |
nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko cieniste |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego odczyn kwaśny |
rodzaj gleby | gliniasta próchniczna przeciętna ogrodowa |
walory | ozdobne z kwiatów |
zastosowanie | soliter (pojedynczo) w grupach suche bukiety kwiaty cięte pojemniki, balkony, tarasy rabaty ogrody orientalne parki ogrody przydomowe |
nagrody | Na Flower Show w 1909 roku otrzymała certyfikat Jardin des Tuileries oraz w 1910 roku Award of Merit (AM) w 1963 r. oraz AGM w 1992 r. od British Royal Horticultural Society. |
strefa | 6a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |