Hydrangea SEMIOLA 'Inovalaur'

Osobliwe pnącze – efekt programu hodowlanego francuskiego Institut National de la Recherche Agronomique w Angers. Kontrolowane krzyżowanie, wspomagane molekularnie, wykonano w 1999 roku, a uzyskanego mieszańca wprowadzono do handlu w 2007 roku. Celem programu było złamanie bariery genetycznej dwóch spokrewnionych gatunków pnączy: hortensji pnącej (H. anomala subsp. petiolaris) - pochodzącej z Azji Południowo-Wschodniej, o liściach sezonowych, preferującej miejsca zacienione oraz hortensji Seemanna (H. seemannii) – pochodzącej z górskich regionów Meksyku, o liściach zawsze zielonych, rosnącej na stanowiskach słonecznych. Uzyskana nowa odmiana to samoczepne pnącze, wspinające się za pomocą korzeni powietrznych, umiarkowanie szybko rosnące, dobrze rozgałęzione, wiecznie zielone do półzimozielonego, które w korzystnych warunkach klimatycznych i siedliskowych, po 10 latach uprawy osiąga 2,5–3,0 m wysokości. Liście są skórzaste, lekko ząbkowane, błyszczące, w zależności od klimatu wiecznie zielone do półzimozielonych, owalne do zaokrąglonych, długości 10–14 cm i szerokości 4,5–5,5 cm. Wiosną młode liście barwy miedzianej, latem ciemnozielone. Kwiatostany to duże, dość płaskie, kopulaste podbaldachy, białe, około 45 cm średnicy i 60 cm wysokości. Pojawiają się wiosną – od maja do lipca i otoczone są nieregularną koroną dużych kwiatów sterylnych, złożonych z 4 okrągłych płatków, średnicy 2,4–2,6 cm, na długich ogonkach oraz luźno ułożonymi, niepozornymi kwiatami płodnymi. Odporność mrozowa wyższa od H. seemannii, ale dla Polski niedostateczna – w naszym klimacie nie zimuje uprawiana w gruncie, znosi ujemną temperaturę zaledwie do –7°C. W ostre zimy traci liście lub ich część, w łagodne zimy jest zimozielona. Wymaga miejsc osłoniętych i solidnego zabezpieczenia na zimę. Tolerancyjna w stosunku do gleby, ale preferuje lekko kwaśną, przepuszczalną, umiarkowanie wilgotną. Wskazana jest uprawa w oszklonych ogrodach zimowych, w tzw. zimnych szklarniach, atriach i na werandach. W cieplejszych krajach bywa stosowana także jako roślina okrywowa, prowadzona przy cienistych ścianach, na ogrodzeniach lub kratach oraz na pniach dużych drzew.

autorzy opisu tekstowego: Hanna Grzeszczak-Nowak; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	pierwsza publikacja: AGRI OBTENSIONS S.A. (Guyancourt) 2007 https://patents.justia.com/patent/20080307551; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Institut National de la Recherche Agronomique, Angers, Pays de la Loire, France Francja; wprowadzenie do handlu: SAPHO 2007 Francja
grupa roślin	pnącza
grupa użytkowa	pnącza
forma	pnącze
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
docelowa wysokość	od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście zimozielone liście półzimozielone
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	białe
pora kwitnienia	maj czerwiec lipiec
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ozdobne z kwiatów roślina zimozielona
zastosowanie	ogrody przydomowe roślina okrywowa pojemniki, balkony, tarasy pojemniki chowane na zimę
nagrody	II nagroda w kategorii szkółek na wystawie Innovert ® 2008 w Angers, Francja Brązowy Medal na PLANTARIUM 2007 w Boskoop, Holandia
strefa	8b

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Hanna Grzeszczak-Nowak Związek Szkółkarzy Polskich