Ozdobna z kwiatów bylina naturalnie występująca w górach Europy, od Pirenejów, przez Alpy, po Karpaty. Gatunek uprawiany w ogrodach, tworzy okazałe, półkuliste kępy dorastające do 50 cm wysokości. Pojedyncze łodygi są proste, słabo rozgałęzione. Liście pojedyncze, szerokolancetowate, z wierzchu zielone, od sodu szaro owłosione. Pąki kwiatowe tworzą się na szczytach łodyg, rozwijają się w maju i czerwcu. Kwiaty wyrastają z ozdobnych, kulistych koszyczków kwiatowych, pokrytych zachodzącymi na siebie jak dachówki, trójkątnymi listkami o brązowych brzegach. W środku koszyczków skupione są krótsze, ciemnoróżowe kwiaty obupłciowe, wyrastające spomiędzy szczecinkowatych plewinek. Otaczają je dłuższe, lejkowate, niebieskie kwiaty brzeżne. Po ścięciu przekwitłych kwiatów rośliny powtarzają kwitnienie. Chaber górski preferuje podłoża przepuszczalne, wapienne, umiarkowanie wilgotne, zasobne w wodę w okresie intensywnego wzrostu wiosną oraz w trakcie kwitnienia. Później dosyć dobrze znosi brak wody, choć jej niedostatek sygnalizuje utratą turgoru. Dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, na stanowiskach słonecznych. Jest w pełni odporny na mróz, zdrowy. Dobrze komponuje się z innymi gatunkami bylin. Nadaje się do tworzenia rabat w stylu angielskim, oraz sadzenia w większych grupach jednorodnych, zwłaszcza w parkach i w ogrodach osiedlowych. Roślinę można rozmnażać przez wysiew nasion lub podział rozrośniętych egzemplarzy.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
