Chamaecyparis pisifera 'Aurea'
cyprysik groszkowy 'Aurea'
pokrój: szerokostożkowy
docelowa wysokość: od 10 m do 15 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
Odmiana sprowadzona z Japonii do Anglii w 1861 roku przez R. Fortune’a. W Polsce obecnie rzadko uprawiana, gdyż dużo bardziej popularne są inne bardziej karłowe i barwne odmiany. Drzewo do 10-15 m wysokości, dość szybko rosnące na żyznych stanowiskach glebowych. Tworzy korony stożkowate, luźne, szczególnie u starszych okazów. Rozgałęzienia boczne lekko przewisające. Ulistnienie łuskowate, złocistożółte, błyszczące na stanowiskach słonecznych, jasnozielone w cieniu. Szyszki bardzo małe, kuliste do 6 mm średnicy. Wymaga przeciętnych gleb, jest tolerancyjna w stosunku do pH gleby. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością i może być polecana bez przeszkód do uprawy w Polsce wschodniej i centralnej. Nadaje się do sadzenia pojedynczo w założeniach parkowych, osiedlowych, dużych ogrodach naturalistycznych oraz do starych parków i ogrodów historycznych.
pochodzenie | pierwsza publikacja: E.A. Carriere / Rehder; odkrywca, hodowca (selekcjoner): R. Fortune Wielka Brytania; wprowadzenie do handlu: 1861 |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | drzewo |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | szerokostożkowy |
docelowa wysokość | od 10 m do 15 m |
barwa liści (igieł) | żółte, złociste |
zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa gliniasta |
walory | ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) soliter (pojedynczo) |
strefa | 5b |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |