Abies cephalonica
jodła grecka
pokrój: stożkowy
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Grecki gatunek jodły, wprowadzony do uprawy około 1824 roku, tworzący w ojczyźnie średniej wielkości drzewa osiągające do 30 m wysokości. Pokrój roślin stożkowaty. Pędy gęsto ułożone, gładkie, oliwkowozielone do żółtobrunatnych. Nawet kilkudziesięcioletnie drzewa utrzymują dolne gałęzie. Igły sztywne, szerokie, ciemnozielone, błyszczące do 3 cm długości, szczoteczkowato ustawione na pędach. Szyszki duże, cylindryczne, osiągające do 17 cm długości, po dojrzeniu brązowe i silnie ożywicowane. Gatunek o dosyć dużych wymaganiach uprawowych, dobrze rosnący na żyznych, wilgotnych glebach i osłoniętych stanowiskach o wysokiej wilgotności powietrza. W Polsce jodła grecka najlepiej rośnie w województwach zachodnich i na Pomorzu Zachodnim, gdzie polecana jest jako piękne drzewo do dużych ogrodów i parków.
| zasięg geograficzny | Góry Grecji na wysokości pomiędzy 750 a 1700 m n.p.m. |
| grupa roślin | iglaste |
| grupa użytkowa | iglaste |
| forma | drzewo |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | stożkowy |
| docelowa wysokość | powyżej 20 |
| barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
| zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
| owoce | szyszki, szyszkojagody |
| nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
| wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
| rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
| walory | ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
| strefa | 7a |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
