Gaura lindheimeri

Kępiasta bylina o wysokości do 150 cm, znacznie mniejszej niż u wielu współczesnych odmian tego gatunku. Jej dość wiotkie pędy są rozgałęzione, pokryte niewielkimi, wąsko lancetowatymi lub łyżeczkowatymi liśćmi. Ozdobą rośliny są luźne, wiechowate kwiatostany, o długości do 80 cm, złożone z niewielkich, 4-płatkowych kwiatów o średnicy 2-3 cm, z długimi pręcikami, podobnych z daleka do motylków. Oglądane z bliska przywołują też skojarzenia ze storczykami. Mają z reguły barwę białą lub różową. Jest ich sporo w kwiatostanie, ale równocześnie otwartych – niewiele. Efekt dekoracyjny jest jednak długotrwały. U gatunku kwiatostany są luźne (w przeciwieństwie do jego odmian o zwartym pokroju). Zaletą tej byliny jest – oprócz długiego kwitnienia (VII-X) – odporność na niedostatek wody, słońce i upał. Wadą – niedostateczna wytrzymałość na mróz: rośliny trzeba zabezpieczyć na zimę bądź powinny być traktowane jako jednoroczne. Wymagają słonecznego (ewentualnie półcienistego) stanowiska oraz przepuszczalnego, piaszczysto-gliniastego podłoża – zbyt ciężkie zwiększa ryzyko nieprzezimowania gaury. Jest ona polecana na rabaty, głównie dla rozluźnienia kompozycji. Pełni wówczas rolę podobną do łyszczca. Ze względu na wiotkie kwiatostany dobrze posadzić ją pomiędzy innymi, sztywniejszymi bylinami; dobrze pasuje np. w zestawieniu z kwitnącymi wiosną kosaćcami bródkowymi, które przez większą część okresu wegetacji nie są zbyt atrakcyjne. W cieplejszym niż nasz klimacie jest często wykorzystywana na terenach zieleni (kwietnikach). Nadaje się również do pojemników tarasowych (zwłaszcza zwarte odmiany).

autorzy opisu tekstowego: Alicja Cecot; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
forma	bylina
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	kępiasty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	różowe białe
pora kwitnienia	wrzesień sierpień lipiec
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	roślina tolerancyjna
walory	ozdobne z kwiatów
zastosowanie	w grupach kwiaty cięte pojemniki, balkony, tarasy rabaty kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) parki ogrody przydomowe
nagrody	Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit (AGM) 1993
strefa	6b

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Alicja Cecot Związek Szkółkarzy Polskich