Ginkgo biloba 'Globus'

miłorząb dwuklapowy 'Globus'

synonim polski: miłorząb dwuklapowy 'Barabits Sztráda'

pokrój: nieregularny

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Oryginalna, karłowa odmiana miłorzębu dwuklapowego, charakteryzująca się gęstym pokrojem, przypominająca dużą piłkę o średnicy do 2 m. Wzrost bardzo powolny. Po 30 latach osiąga dopiero 1,5 m średnicy. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów: nagie, żółte długopędy oraz wałeczkowate, pokryte dość licznie bliznami po opadłych liściach krótkopędy, znacznie mniejsze i cieńsze. Pąki brązowego koloru, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, nieco większe niż u gatunku, wcięte w 2–4 miejscach. Blaszka liściowa wydaje się lekko podwinięta do środka. Widlaste unerwienie liści rozchodzi się wachlarzowato od nasady ogonka. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią atrakcyjnie przebarwiają się na złocistożółty kolor. Jest to klon męski, który tworzy wyłącznie kwiaty męskie (w kwietniu i maju) i nie zawiązuje nasion. W polskich szkółkach roślina najczęściej oferowana jest w formie piennej, zaszczepiona na podkładce na wysokości 1,5 m, ale można też zakupić okazy nisko szczepione. W zagranicznych szkółkach odmiana ta bardzo często bywa szczepiona na wysokości 2,5 m. Wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. W młodym wieku wymaga okrycia na zimę, zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. W razie potrzeby można przeprowadzić korektę korony poprzez wiosenne cięcie. Bardzo cenna odmiana ze względu na kompaktowy pokrój. Polecana do nasadzeń pojedynczych nawet w bardzo małych ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach, a także do uprawy pojemnikowej.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Elmer Barabits Węgry; wprowadzenie do handlu: szkółka Barabits's Lővér Pinetum Sopron
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój nieregularny
kulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn kwaśny
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
zieleń publiczna
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9494
roślin w produkcji
673
osób online