Hosta 'Stiletto'

funkia 'Stiletto'

synonim polski: hosta 'Stiletto'

pokrój: kępiasty

pokrój: płaskokulisty

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

Niska, kępiasta bylina o efektownych, dekoracyjnych liściach oraz fioletowych kwiatach. Tworzy krótkie podziemne rozłogi, z których wiosną wyrastają podłużne, wąskie, oliwkowozielone liście ozdobione na brzegach kremowobiałym lub żółtawym marginesem. Liście mają do 14 cm długości i do 4 cm szerokości, są lancetowate, na brzegach delikatnie pofalowane, na końcu zaostrzone, u podstawy wąskie, bez wyraźnej granicy między blaszką liściową a ogonkiem liściowym (blaszki stopniowo przechodzą w ogonki). Swoim kształtem przypominają sztylet, stąd nazwa odmiany. Liście układają się kaskadowo, tworząc gęste, spłaszczone kępy dorastające do 30 cm wysokości i aż 80 cm szerokości – jest to jedna z lepszych odmian okrywowych funkii. Latem spośród liści wyrastają smukłe pędy kwiatostanowe (do 60 cm wysokości) z osadzonymi na nich dzwonkowatymi, fioletowymi kwiatami. Są one zebrane w groniastych kwiatostanach, wyniesionych ponad liście. Powszechnie uważa się, że kwiaty funkii nie są zbyt ozdobne, jednak obficie kwitnące okazy odmiany ‘Stiletto’ wyglądają bardzo atrakcyjnie. Po kwitnieniu pędy kwiatostanowe należy usunąć. Odmiana uzyskana w 1987 w USA przez Paula Adena w wyniku skrzyżowania H. ‘Amy Aden’ z H. pulchella ‘Kifukurin Ubatake’. Dobrze sprawdza się w miejscach umiarkowanie nasłonecznionych, ale najlepiej rośnie w miejscach półcienistych, na glebach próchnicznych i stale wilgotnych. Podobnie jak inne funkie, jest to bylina długowieczna, jednak aby utrzymała efekt pofalowanych brzegów blaszek liściowych co 4-5 lat wymaga podziału i przesadzania. Odmiana odporna na mróz. Jedna z najlepszych odmian okrywowych oraz do sadzenia na obrzeżach rabat. Polecana do sadzenia w ogrodach skalnych oraz obsadzania pojemników ustawionych na balkonach i tarasach.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Paul Aden USA; wprowadzenie do handlu: 1987
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kępiasty
płaskokulisty
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów fioletowe
pora kwitnienia lipiec
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
roślina okrywowa
ogrody skalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Maciej Milczyński Szkółka Krzewów Ozdobnych Maciej i Mateusz MILCZYŃSKI

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9494
roślin w produkcji
386
osób online