Hydrangea aspera Villosa Group

hortensja kosmata Villosa Group

synonim łaciński: Hydrangea aspera 'Macrophylla',Hydrangea aspera subsp. strigosa

synonim polski: hortensja kosmata 'Macrophylla'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

Krzew liściasty o dość luźnym pokroju, dorastający do 1,8 m wysokości oraz 1,5 m szerokości. Tempo wzrostu umiarkowane. Jednoroczne pędy dość grube, średnicy ołówka. Nazwa gatunkowa krzewu wywodzi się od włosków gęsto pokrywających liście, co czyni je miękkimi w dotyku, jak gdyby były pokryte meszkiem. Jest to bardzo charakterystyczna, a jednocześnie oryginalna cecha tego gatunku, po czym można go odróżnić od pozostałych hortensji. Liście ciemnozielone, w kształcie eliptyczne, duże, długości 25–35 cm, szerokości 7–10 cm. Ogonki liściowe długości 5–8 cm. Liście jesienią brązowieją i opadają. Hortensja ta jest dekoracyjna z kwiatostanów, które pojawiają się na zeszłorocznych pędach i rozwijają się od czerwca do sierpnia. Budowa kwiatostanów jest oryginalna. Po zewnętrznym obwodzie występują białe kwiaty płonne na dość długich szypułkach, pełnią one rolę zwabiającą owady zapylające. Wewnątrz kwiatostanu znajdują się liczne kwiaty płodne o barwie niebieskofioletowej. Pełnią one rolę w rozmnażaniu generatywnym rośliny. Kwiatostan jest płaski lub lekko wypukły, średnicy 20 cm. Krzew o dość dużych wymaganiach uprawowych. Potrzebuje gleb próchnicznych i żyznych, przepuszczalnych, o lekko kwaśnym odczynie. Stanowisko najlepsze półcieniste, ale w pełnym słońcu też dobrze się rozwija, jeżeli gleba jest stale lekko wilgotna. Rośliny tej nie przycinamy i pozwalamy jej swobodnie się rozrastać. Oczywiście dopuszczalne jest cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu pędów uszkodzonych, chorych. Krzew raczej odporny na mróz w zachodniej Polsce. We wschodnich regionach, podczas silnych mrozów, wymaga okrywania. Bardzo wartościowa i dekoracyjna odmiana, godna częstszego wykorzystania w zachodniej części naszego kraju.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów białe
fioletowe
niebieskie
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
owoce brązowe
pora owocowania wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
gliniasta
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody orientalne
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9494
roślin w produkcji
934
osób online