Hydrangea macrophylla 'Hörnli'
hortensja ogrodowa 'Mini Hornli'
Grupa Hortensia
synonim łaciński: Hydrangea macrophylla 'Mini Hörnli'
pokrój: kulisty
docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m
nasłonecznienie: stanowisko cieniste
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Kompaktowy krzew o półkulistym pokroju i wyprostowanych pędach, na szczycie których latem tworzą się atrakcyjne, kuliste, czerwone kwiatostany. Krzewy dorastają do 0,8 m wysokości oraz podobnej średnicy. Wąskoeliptyczne, jasnozielone, półmatowe liście, brzegiem ząbkowane są osadzone na grubych ogonkach liściowych. Jesienią liście przebarwiają się na brązowo i opadają. Kwiatostany są zbudowane z bardzo licznych kwiatów, zebranych w gęsto upakowane kule o średnicy 10-15 cm. Pojedyncze kwiaty mają 4 czerwone, niezachodzące na siebie płatki o gładkich brzegach. Pod względem botanicznym są to rozrośnięte i wybarwione działki kielicha, których zadaniem jest wabienie owadów. Przekwitające kwiatostany stają się purpurowe. W zależności od pH podłoża kwiaty mogą mieć różną barwę: od różowej na glebach zasadowych, do czerwonej i ciemnoróżowoczerwonej na glebach kwaśnych. Kwiaty pojawiające się w czerwcu, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy krzewy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie kraju wymagają zabezpieczania na zimę. Na zachodzie kraju zimują dobrze. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Nadaje się do uprawy w pojemnikach, w kompozycjach z bylinami. Krzewy dobrze prezentują się sadzone pojedynczo w ogrodach przydomowych oraz w grupach w parkach i w zieleni osiedlowej.
pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): P. Meier Wadenswil, Szwajcaria |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste krzewy |
forma | krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | kulisty |
docelowa wysokość | od 0,5 m do 1 m |
barwa liści (igieł) | jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan |
barwa kwiatów | czerwone różowe |
pora kwitnienia | lipiec sierpień wrzesień |
nasłonecznienie | stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa próchniczna |
walory | ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki rabaty pojemniki, balkony, tarasy kwiaty cięte suche bukiety w grupach |
strefa | 6b |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |