Hydrangea macrophylla 'Hörnli'

hortensja ogrodowa 'Mini Hornli'

Grupa Hortensia

synonim łaciński: Hydrangea macrophylla 'Mini Hörnli'

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Kompaktowy krzew o półkulistym pokroju i wyprostowanych pędach, na szczycie których latem tworzą się atrakcyjne, kuliste, czerwone kwiatostany. Krzewy dorastają do 0,8 m wysokości oraz podobnej średnicy. Wąskoeliptyczne, jasnozielone, półmatowe liście, brzegiem ząbkowane są osadzone na grubych ogonkach liściowych. Jesienią liście przebarwiają się na brązowo i opadają. Kwiatostany są zbudowane z bardzo licznych kwiatów, zebranych w gęsto upakowane kule o średnicy 10-15 cm. Pojedyncze kwiaty mają 4 czerwone, niezachodzące na siebie płatki o gładkich brzegach. Pod względem botanicznym są to rozrośnięte i wybarwione działki kielicha, których zadaniem jest wabienie owadów. Przekwitające kwiatostany stają się purpurowe. W zależności od pH podłoża kwiaty mogą mieć różną barwę: od różowej na glebach zasadowych, do czerwonej i ciemnoróżowoczerwonej na glebach kwaśnych. Kwiaty pojawiające się w czerwcu, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy krzewy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie kraju wymagają zabezpieczania na zimę. Na zachodzie kraju zimują dobrze. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Nadaje się do uprawy w pojemnikach, w kompozycjach z bylinami. Krzewy dobrze prezentują się sadzone pojedynczo w ogrodach przydomowych oraz w grupach w parkach i w zieleni osiedlowej.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): P. Meier Wadenswil, Szwajcaria
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kulisty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów czerwone
różowe
pora kwitnienia lipiec
sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
kwiaty cięte
suche bukiety
w grupach
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Przemysław Bąbelewski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9494
roślin w produkcji
646
osób online