Hydrangea macrophylla 'Mariesii Perfecta'

Zwarty, szeroki krzew o sezonowych liściach i zaokrąglonym pokroju, dorastający do 1,5 m wysokości. Liście duże, ciemnozielone, lekko błyszczące, odwrotnie jajowate, ząbkowane. Dojrzałe liście bywają na brzegach lekko czerwonawe. Położone na ziemi dolne gałęzie starszych krzewów mogą się zakorzeniać. Kwiatostany talerzowate, spłaszczone, wypełnione w środku drobnymi, przed rozwinięciem lekko różowymi, później różowymi, fioletowymi lub niebieskawymi kwiatami płodnymi, na zewnątrz otoczonymi dużymi i efektownymi kwiatami płonnymi w kolorze lilaróżowym lub niebieskim. Kwiaty płonne są duże, najczęściej zbudowane z 4, czasami 3 lub 5, lekko zachodzących na siebie płatków o delikatnie ząbkowanych brzegach, które pod względem botanicznym są rozrośniętymi działkami kielicha. Kwiaty te są osadzone na długich szypułkach. Pojawiają się na pędach ubiegłorocznych, od końca lipca do września, zarówno na silnych pędach głównych, jak i drobniejszych pędach bocznych. Kolor kwiatów zależy od pH podłoża, na glebach kwaśnym przeważają tony niebieskie, na glebach lekko kwaśnych i obojętnych – odcienie lila i różu. Kwiaty zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Odmiana polecana do uprawy w miejscach eksponowanym w ogrodach przydomowych oraz na rabatach w parkach, w zieleni osiedlowej. Kwiaty nadają się do zasuszania. Zebrane w odpowiednim momencie długo zachowują srebrzystoniebieską barwę. Odmiana spotykana w handlu pod nazwą synonimiczną ‘Blue Wave’, odznaczona licznymi wyróżnieniami i nagrodami.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Victor Lemoine Francja, 1902
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste krzewy
forma	krzew
siła wzrostu	roślina szybkorosnąca
pokrój	półkulisty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	niebieskie różowe lila
pora kwitnienia	lipiec sierpień wrzesień
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe parki ogrody orientalne rabaty kwiaty cięte suche bukiety w grupach soliter (pojedynczo)
nagrody	AM 1965, FCC 1985, AGM 1993
strefa	6b

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich