Małe drzewko lub wielopniowy krzew o wyprostowanym, prawie kolumnowym pokroju. Dorasta do wys. 2-3 m i podobnej szer. Liście ciemnozielone, eliptyczne, zaostrzone. Pąki kwiatowe stojące, sierpowate. Kwiaty duże, do 12,5 cm śr., czerwonopurpurowe zewnątrz i bladoróżowe po w środku. Złożone są z 9-11 tepali (działek). Kwitnie bardzo obficie przed rozwojem liści, początek V, nieco później niż magnolia Soulangea. Dzięki temu kwiaty mniej są narażone na przymrozki. Stanowisko słoneczne i lekko cieniste, osłonięte. Wymaga ziemi żyznej, dostatecznie wilgotnej, nie za ciężkiej, zasobnej w próchnicę, przepuszczalnej. Odczyn gleby lekko kwaśny (pH 5-6). Wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy dopuszczać do przeschnięcia podłoża wokół rośliny, szczególne od maja do lipca. Przycinanie pędów jest niewskazane. Korzystne jest całoroczne ściółkowanie. Zimą należy chronić system korzeniowy poprzez okrywanie. W sezonie warto magnolię nawozić, ale nie wolno używać nawozów zawierających wapń. Idealna do małych ogrodów. Ta odmiana to jeden z ośmiu mieszańców powstałych w 1965 w U. S. National Arboretum w Waszyngtonie.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
