Monarda didyma

pysznogłówka dwoista

synonim polski: pysznogłówka szkarłatna

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Aromatyczna i miododajna bylina pochodząca z Ameryki Północnej. Roślina lecznicza, uprawiana w ogrodach ze względu na purpurowe kwiaty masowo oblatywane przez owady zapylające. Tworzy krótkie podziemne kłącza, za pomocą których się rozrasta. W sprzyjających warunkach może być ekspansywna. Wiosną z kłączy wyrastają proste, czterokanciaste, ulistnione łodygi. Liście ciemnozielone, jajowate do lancetowatych, zaostrzone na wierzchołkach, ułożone w parach naprzeciw siebie oraz nakrzyżlegle. Liście po roztarciu intensywnie pachnące. Same kwiaty są dosyć małe, rurkowate, dwuwargowe, purpurowoczerwone, mają od 2,5 do 4 cm długości, są zebrane w główkowate kwiatostany na szczytach łodyg oraz w kątach górnych liści. Kwiatostany te od spodu są ozdobione purpurowozielonymi, całobrzegimi podsadkami - wybarwionymi liśćmi podkwiatostanowymi, przypominającymi płatki kwiatów. Roślina dorasta do 1 m wysokości, kwitnie obficie od czerwca do sierpnia. Po ścięciu przekwitłych kwiatostanów ponownie zakwita. Kwiaty są odwiedzane przez różne gatunki owadów zapylających - pszczoły, trzmiele, ćmy i motyle. Roślina łatwa w uprawie. Preferuje gleby przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie wilgotne, stanowiska słoneczne. Jest odporna na mróz, ale bywa porażana przez mączniaka. Co kilka lat wymaga podzielenia i przesadzenia na nowe miejsce. Polecana do sadzenia na rabatach o charakterze rustykalnym oraz w kompozycjach naturalistycznych, tworzonych w ogrodach przydomowych, osiedlowych, na działkach oraz w zieleni publicznej.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny Ameryka Północna
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów czerwone
purpurowe
pora kwitnienia lipiec
sierpień
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory roślina miododajna
roślina wabiąca owady zapylające
ozdobne z kwiatów
odporność na zasolenie
odporność na zanieczyszczenia
zastosowanie rabaty
w grupach
ogrody osiedlowe
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9494
roślin w produkcji
905
osób online