Średnio wczesna odmiana uzyskana w 1908 r. w USA. Bylina ta tworzy kępy dorastające do 80 cm wysokości. Główną jej ozdobą są duże, pięknie wybarwione, ciemnokarminowe kwiaty osadzone na szczytach gęsto ulistnionych pędów. Kwiaty rozwijają się z kulistych pąków na przełomie maja i czerwca, są pełne, zbudowane z dużych, pofalowanych na brzegach płatków zewnętrznych oraz podwiniętych i karbowanych płatków wypełniających środek kwiatu. Kwiaty nie pachną, ale są bardzo trwałe po ścięciu. W wazonie stoją od 10 do 17 dni. Pod koniec lat 90. XX w. kultywar ‘Karl Rosenfield’ należał do grupy najpopularniejszych w Holandii odmian piwonii uprawianych na kwiat cięty. Oprócz dekoracyjnych kwiatów roślina tworzy piękne, ciemnozielone liście, które także można wykorzystywać do bukietów i kompozycji florystycznych. Piwonie bylinowe wymagają stanowiska słonecznego, osłoniętego od wiatru oraz umiarkowanie wilgotnego, ale przepuszczalnego podłoża. Ich korzenie są silnie zgrubiałe. Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego części nadziemne roślin zamierają. Rośliny te preferują gleby głęboko uprawione, gliniasto-piaszczyste, o dużej zawartości próchnicy. Na glebach lżejszych piwonie bylinowe szybciej się rozrastają, tworzą więcej pędów i liści, z kolei gleby cięższe sprzyjają obfitszemu kwitnieniu i intensywniejszemu wybarwieniu kwiatów. Piwonie są roślinami wyjątkowo trwałymi, mogą rosnąć w jednym miejscu nawet przez kilkadziesiąt lat. Stąd ważne jest by nie sadzić ich ani za płytko, ani za głęboko, czyli zwykle tak, aby korzenie były przykryte 3-5 cm warstwą gleby. W przypadku zbyt głębokiego sadzenia mogą nie kwitnąć. Piwonie są rzadko atakowane przez choroby i szkodniki. Spośród chorób mogą wystąpić szara pleśń, rdza piwonii i plamistości liści. Występowaniu chorób można zapobiec usuwając z rabat późną jesienią zaschnięte liście i łodygi roślin. W przypadku odmian o dużych, pełnych kwiatach, takich jak tworzy odmiana ‘Karl Rosenfield’, rośliny mogą wymagać podpierania w czasie kwitnienia. Podczas deszczu kwiaty zbierają wodę i stają się bardzo ciężkie, co powoduje, że łodygi się uginają, a czasem wręcz całe rośliny pokładają się na ziemi. Dlatego zaleca się stosowanie podpór, na których kwiaty będą mogły się oprzeć w razie deszczowej pogody.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
