Płożąca, nie wytwarzająca przewodnika odmiana świerka pospolitego. Pędy ścielą się po ziemi, gęsto okrywając podłoże. Wzrost karłowy. Roczne przyrosty 8-15 cm. Po 10 latach osiąga 0,9-1,8 m średnicy. Igły krótkie, żywozielone. Nie zawiązuje szyszek. Można go stosować jako roślinę okrywową lub tworzyć formę zwisającą poprzez systematyczne podwiązywanie wybranego pędu do palika, aż do osiągnięcia pożądanej wysokości. Otrzymujemy „płaczące”, miniaturowe drzewko z wszystkimi pędami skierowanymi ku dołowi. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Wrażliwy na suche powietrze i zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowisk nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Rośliny sadzonkowane (na własnych korzeniach) rosną znacznie wolniej niż szczepione na świerku pospolitym. Niezastąpiony do ogrodów skalnych. Jedna z najlepszych odmian płożących świerka pospolitego. Można ją stosować, jako roślinę okrywową.
odkrywca, hodowca (selekcjoner): V. Formanek, 1943 Arboretum Průhonice, Czechy; wprowadzenie do handlu: Wansdyke Nursery, Devizes, Wilts 1970 Wielka Brytania
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
