pochodzenie: polska odmiana odkrywca, hodowca (selekcjoner): Antoni Końca, ok. 1980 Polska; wprowadzenie do handlu: Nazwany i wprowadzony do uprawy przez Jana i Joannę Widajów, którzy zaprezentowali go na wystawie Zieleń to Życie w połowie lat 90 >1990 Polska
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 5 m do 10 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
Świerk o żółtym, intensywnym zabarwieniu igieł utrzymującym się przez cały rok. Wzrost silny, regularny, stożkowaty. Początkowo pędy dość luźno ułożone, ale w starszym wieku rośliny mocno się zagęszczają. Igły krótkie, żółte, najładniej wybarwione na młodych przyrostach. Latem igły mogą być przypalane przez silne słońce, dlatego należy sadzić rośliny w miejscach, w których południowe światło jest rozproszone. W dużym cieniu wybarwienie igieł jest słabsze. Małe wymagania glebowe, ale tak jak inne odmiany świerka pospolitego, źle znosi suchy miejski klimat. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Bardzo mocna forma kolorystyczna. W kompozycjach ogrodowych wymaga dobrze przemyślanego sąsiedztwa.
polska odmiana odkrywca, hodowca (selekcjoner): Antoni Końca, ok. 1980 Polska; wprowadzenie do handlu: Nazwany i wprowadzony do uprawy przez Jana i Joannę Widajów, którzy zaprezentowali go na wystawie Zieleń to Życie w połowie lat 90 >1990 Polska
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
