Picea glauca 'Zuckerhut'
świerk biały 'Zuckerhut'
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 2 m do 3 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, wąskie, zielone stożki z niebieskim odcieniem, uzyskana w Niemczech w 1987 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 6-7 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości. Igły ma krótkie, lekko kłujące, osadzone wokół pędów. Pędy cienkie, brązowe, wałeczkowate, ustawione pionowi, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym. Oba przyrosty jasnozielone, dojrzałe igły ciemnozielone, od spodu niebieskawe. U starszych roślin na szczycie tworzą się widoczne dwa, czasami nawet trzy wierzchołki. Odmiana mało wymagająca, najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych, ale całkiem nieźle radzi sobie na większości przeciętnych, lekko kwaśnych gleb ogrodowych. Stanowisko słoneczne. Roślina odporna na mróz, ale w pierwszych latach uprawy zaleca się cieniowanie roślin od strony południowej na zimę. Lekkie okrycie za pomocą cieniówki lub agrowłókniny zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Jeśli w koronie pojawią się silnie rosnące, długie pędy należy je usuwać, bowiem tego typu rewersje mogą spowodować zagłuszenie odmiany i z czasem jej zanikanie. Odmiana nadaje się do tworzenia pokrojowych kompozycji ogrodowych wraz z innymi, wolno rosnącymi roślinami iglastymi. Bardzo dobrze prezentuje się na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych a także w pojemnikach. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę.
pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): M. Lohse, 1987 r. Niemcy |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | stożkowy |
docelowa wysokość | od 2 m do 3 m |
barwa liści (igieł) | szare, niebieskawe, srebrzyste |
zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
walory | ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
zastosowanie | ogrody przydomowe ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe ogrody orientalne rabaty pojemniki, balkony, tarasy w grupach |
strefa | 5a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |
- DZIAK Renata i Janusz Szkółka Drzewek i Krzewów Ozdobnych
- FRYSZKOWSCY Szkółka Drzew i Krzewów
- GRĄBCZEWSKI Jacek Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych
- GRĄBCZEWSKI Wojciech - Szkółka Runów
- KRYT M.M. Młody Materiał Szkółkarski Marcin KRYT
- SZYMANOWSKI Bartłomiej Szkółka Krzewów Ozdobnych „Szymanowski”
- WALASZCZYK mgr inż. Aleksander mgr inż. Marcin Szkółka Krzewów Ozdobnych
- WAWRUCH Ryszard, Pelc Krzysztof Szkółka Roślin Owocowych i Ozdobnych w Pojemnikach „Józefina”
Wyświetl jako listę