Picea jezoensis
świerk ajański
synonim łaciński: Picea ajanensis
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 15 m do 20 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Pochodzący z Dalekiego Wschodu świerk pokrojowo podobny do świerka pospolitego. Roślina o dużym zasięgu, ma wiele odmian geograficznych. W ojczyźnie dorasta do 50 m wysokości i jest tam podstawowym drzewem użytkowym. W Europie osiąga do 20 m wysokości. Pędy jasne i mocne, prawie białe. Igły spłaszczone, 15-25 mm, dwubarwne: z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu białe lub niebieskawobiałe. Szyszki w typie Picea pungens. Świerk wytrzymały na niskie temperatury, ale bardzo cierpi od spóźnionych przymrozków, ponieważ bardzo wcześnie rozwija się na wiosnę. Dość wrażliwy na suszę. Odmiana Picea jezoensis var. hondoensis później wznawia wiosenną wegetację i bardziej nadaje się do uprawy w naszych warunkach.
| zasięg geograficzny | Daleki Wschód - Rosja (Kraj Chabarowski, Kamczatka, Sachalin, Wyspy Kurylskie), Japonia, Chiny, Korea Północna |
| pochodzenie | pierwsza publikacja: (Sieb. et Zucc.) Carrière (1842)1855 |
| grupa roślin | iglaste |
| grupa użytkowa | iglaste |
| forma | drzewo |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | stożkowy |
| docelowa wysokość | od 15 m do 20 m |
| barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
| zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
| owoce | szyszki, szyszkojagody |
| nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
| wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
| rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa próchniczna |
| walory | ciekawy pokrój roślina zimozielona |
| zastosowanie | parki zadrzewienia krajobrazowe w grupach soliter (pojedynczo) |
| strefa | 3 |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
