synonim łaciński:Picea orientalis 'Wittboldt Compact',Picea orientalis 'Wittboldt'
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 5 m do 10 m
nasłonecznienie: stanowisko cieniste
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
Powoli rosnąca odmiana świerka o zwartym, szerokostożkowatym pokroju i atrakcyjnym wiosennym zabarwieniu igieł. Korona gęsta, niezbyt regularna, ugałęziona do samej ziemi. W wieku 10 lat osiąga 1,5 m wysokości i 1 m szerokości. Po wielu latach dorasta do 3-4 m wysokości. Pędy bardzo cienkie i gęsto ułożone. Rozwija się na wiosnę późno. Wiosną młode przyrosty intensywnie złote, po około czterech tygodniach stopniowo zielenieją, jedynie górna strona igieł pozostaje żółtawa przez całe lato. Na tle ciemnej zieleni starych gałęzi daje to niezwykły, kontrastowy rysunek. Igły bardzo krótkie, 10 mm, grube, zaokrąglone na końcach, promieniście ustawione na gałązkach, błyszczące jak lakierowane, zimą intensywnie zielone ze złotym połyskiem. Szyszki młode fioletowe, później brązowe, 5-10 cm długości. Odmiana bardzo dobrze znosi zacienienie jednak w miejscach słonecznych będzie bardziej zwarta. Małe wymagania co do gleby, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o kwaśnym odczynie, w miejscach półcienistych lub słonecznych. Do sadzenia w ogrodach, w miejscach osłoniętych od zimowych wiatrów.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
