Gatunek sosny o dużej zmienności i licznych podgatunkach botanicznych. Naturalnie zasiedla góry środkowej i południowej Europy. Wzrost krzaczasty z pokładającymi się i wznoszącymi pędami. Przybiera różne formy pokrojowe: od kulistych do nieregularnych. Siła wzrostu zależy od typu formy botanicznej. Niektóre gatunki botaniczne nie przekraczają 0,5 m wysokości, inne dorastają do 20 m i przyjmują formę drzewiastą. Igły podwójne, 3-8 cm, dość grube i sztywne, ciemnozielone. Igły utrzymują się na roślinie 4-6 lat. Szyszki 2-6 cm, po dojrzeniu koloru brązowego. Gatunek w pełni mrozoodporny, światłolubny i niewybredny w stosunku do gleby. Wytworzył liczne odmiany ogrodowe rozmnażane przez szczepienie. Rośliny z siewu o niewiadomym pochodzeniu mają ograniczone zastosowanie w ogrodach, ponieważ nie można przewidzieć ich siły wzrostu. Wielkość tej sosny można korygować poprzez cięcie młodych przyrostów, które wykonujemy w maju.
w górach Europy Środkowej i Południowej (w Alpach, Karpatach, Pirenejach) tworzy własne piętro roślinności zwane piętrem kosówki, powyżej regla górnego, na wysokościach 1400-2500 m n.p.m.; w Polsce w Tatrach, Sudetach, na Babiej Górze i na Pi
pochodzenie
pierwsza publikacja: Antonio Turra (1730-1796) 1764
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
