Platycladus orientalis

biota wschodnia

synonim łaciński: Thuja orientalis ,Biota orientalis

synonim polski: żywotnik wschodni

pokrój: nieregularny

pokrój: jajowaty

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

Niskie, zwykle wielopniowe drzewo o krzaczastym, zaokrąglonym pokroju, dorastające do około 10 m wysokości. Korona młodych drzew szeroko stożkowata, starszych jajowata, stosunkowo luźna. Pień pokryty gładką, czerwonawą korowiną łuszczącą się cienkimi płatami. Gałązki wzniesione, wachlarzowato rozgałęzione w płaszczyźnie pionowej, ułożone wertykalnie obok siebie. Liście w postaci drobnych łusek długości 1 mm. Łuski pokrywające pędy główne dłuższe i zaopatrzone w odstający wierzchołek, na bocznych gałązkach płaskie, szczelnie przylegające, bez woskowego nalotu. Barwa gałązek po obu stronach zielona, zimą mocno brunatniejąca. Szyszki bardzo charakterystyczne, długości 2,5 cm, grube, jajowate, złożone z 4-8 łusek z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami, przed dojrzeniem zielone, pokryte niebieskawym nalotem woskowym, atrakcyjne i ozdobne. Ziarnkowate nasiona dojrzewają w drugim roku. Drzewo łatwe w uprawie, bardzo wytrzymałe na suszę i wysokie temperatury w okresie lata. Młode rośliny wrażliwe na przemarzanie podczas surowych zim, starsze wykazują wyższą mrozoodporność. Wymagania glebowe niewielkie. Drzewa dobrze rosną na glebach przepuszczalnych, głęboko uprawionych, wapiennych i ciepłych, na miejscach słonecznych, ale osłoniętych od wiatru. Gatunek polecany do sadzenia w Polsce zachodniej, w ogrodach przydomowych i parkach.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny gatunek o szerokim, ale rozproszonym zasięgu obejmującym Chiny. Precyzyjny zasięg trudny do ustalenia ze względu na wielowiekową uprawę na terenach Chin, Korei oraz Japonii.
pochodzenie pierwsza publikacja: Franco 1949
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój nieregularny
jajowaty
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce zielone
ozdobne
szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
szpaler
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
531
osób online