Quercus robur 'Atropurpurea'
dąb szypułkowy 'Atropurpurea'
pokrój: drzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 5 m do 10 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
zastosowanie: zieleń publiczna
Stara, pochodząca z drugiej połowy XIX wieku odmiana dębu szypułkowego o bardzo powolnym wzroście. Pokrój początkowo krzaczasty, później drzewiasty. Dorasta do 8-10 m wysokości. Korona dość gęsta, wzniosła. Młode, jednoroczne pędy czerwonobrązowe. Liście skórzaste, lekko wybrzuszone, z 3-6 nieregularnie rozmieszczonymi, zaokrąglonymi klapami, wiosną zabarwione na ciemnopurpurowy kolor, a ciągu lata trochę zieleniejące, drobniejsze niż u gatunku. Żołędzie, w półokrągłych miseczkach, zebrane po 2-3 sztuki, na długich szypułkach. Gatunek o dużych wymaganiach glebowych. Preferuje gleby świeże i głębokie, o dużej zawartości próchnicy, umiarkowanie wilgotne. Na glebach słabych i suchych rośnie wolniej. Roślina światłolubna. Godna polecenia odmiana do dużych ogrodów, parków i zieleni osiedlowej, szczególnie efektowna wiosną.
pochodzenie | pierwsza publikacja: E. Petzold i G. Kirchner, jako Quercus pedunculata foliis atropurpureis. 1864 |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste drzewa |
forma | drzewo |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | drzewiasty rozłożysty |
docelowa wysokość | od 5 m do 10 m |
barwa liści (igieł) | czerwone i purpurowe |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
walory | ciekawy pokrój ozdobne z liści/igieł |
zastosowanie | parki zieleń publiczna |
strefa | 5a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |