Aster novae-angliae 'Treasure'

Wysoka bylina, której główną ozdobą są liczne, fioletowe koszyczki kwiatowe. Zawiązują się one na szczycie rozgałęzionych pędów o wysokości 1,3-1,4 m, tworząc baldachokształtne wiechy. Stanowią ozdobę roślin od sierpnia do października i wabią owady. Zamykają się jednak, gdy jest pochmurno. Odmiana jest zdrowa, odporna na mróz, ale pędy się dość łatwo pokładają (wskazane podpory). Zalecane jest uszczykiwanie wierzchołków młodych, pojawiających się wiosną pędów, gdy osiągną wysokość 15 cm – opóźni to kwitnienie, ale uczyni kępę bardziej zwartą. Rośliny wymagają słonecznego stanowiska, preferują przepuszczalną, zasobną w wapń glebę, stale umiarkowanie wilgotną, co sprzyja kwitnieniu i ogranicza zasychanie dolnych liści, czyli „łysienie” roślin od dołu. Nadają się do wiejskich lub naturalistycznych ogrodów – z roślin tej odmiany, które osiągają szerokość ok. 90 cm, można tworzyć grupy, sadzić przy płocie lub przy murze domu. Wskazane jest „podsadzanie” tych astrów innymi, niższymi bylinami. Wymagają dość częstego, co 2-5 lat odmładzania - dzielenia i rozsadzania.

autorzy opisu tekstowego: Alicja Cecot; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
forma	bylina
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	fioletowe lila
pora kwitnienia	sierpień wrzesień październik
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	roślina tolerancyjna
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa
walory	ozdobne z kwiatów
zastosowanie	ogrody przydomowe kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty kwiaty cięte w grupach
strefa	4

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Alicja Cecot Związek Szkółkarzy Polskich