Aster novi-belgii 'Dauerblau'

Bujna, szybko rosnąca, wyprostowana odmiana astra nowobelgijskiego, gęsto rozgałęziona niemal na całej wysokości. Tworzy zwarte, ciemnozielone kępy o wysokości 120-140 cm i średnicy 50-60 cm. Roślina ekspansywna, rozrastająca się przez podziemne rozłogi. Liście gładkie, pozbawione włosków, lancetowate, siedzące, całobrzegie. W okresie kwitnienia, od sierpnia do października, obsypana drobnymi, o średnicy 3 cm koszyczkami kwiatowymi, zebranymi w gęste, wiechowate kwiatostany. Żółte, rurkowate kwiaty wypełniające środek koszyczków otoczone są przez jasne, lilaniebieskie kwiaty języczkowate. Kwiaty zwabiają tysiące pszczół i motyli. Rośliny preferują miejsca słoneczne lub lekko ocienione, gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne i przepuszczalne, o odczynie zasadowym. Nie lubią nadmiaru wilgoci w glebie i w powietrzu. W takich warunkach porażane są często przez choroby grzybowe np. mączniaka prawdziwego. W czasie długotrwałej suszy i upałów wymagają systematycznego podlewania. Przycięcie pędów w czerwcu pozwala utrzymać zwarty pokrój roślin. Podobnie jak inne odmiany astra nowobelgijskiego jest rośliną żarłoczną, szybko wyczerpującą składniki pokarmowe w podłożu, stąd na słabszych glebach, w krótkim czasie obserwujemy zahamowanie wzrostu i kwitnienia roślin. Wskazane jest przesadzanie roślin co kilka lat, a w okresie wegetacji zasilanie kompostem lub roztworami nawozów wieloskładnikowych. Jesienią obsypane kwiatami, ciężkie pędy kwiatostanowe mają skłonność do rozchylania się na boki. Wymagają wówczas przywiązywania do podpór. Zaschnięte przekwitłe pędy kwiatostanowe należy wycinać, a jeśli są porażone przez choroby - palić. Odmiana odporna na mróz. Rozmnażana wegetatywnie przez podział roślin matecznych wczesną wiosną lub sadzonki wierzchołkowe w maju-czerwcu. Pasuje do ogrodów nieformalnych w stylu naturalistycznym, rustykalnym i angielskim. Rośliny sadzone w grupach mogą być wspaniałym tłem jesiennych rabat lub osłaniać mniej efektowne miejsca w ogrodzie. Można je wykorzystywać do tworzenia pięknych, barwnych zestawień z innymi odmianami astrów, zróżnicowanych kolorystycznie i pokrojowo. Oryginalnie wyglądają w połączeniu z dzielżanami, rudbekiami, rozchodnikiem okazałym, słoneczniczkiem szorstkim, floksem wiechowatym oraz ozdobnymi trawami. Odmiana astra ładnie prezentująca się w niewielkich grupach na tle trawnika. Nadaje się do ożywiania monotonnych fragmentów ogrodu, w których większość roślin już przekwitła. Dobrym miejscem dla niej będą także odległe, brzegowe części ogrodu, w zestawieniu z roślinami o podobnym charakterze wzrostu. Kwiaty nadają się na bukiety.

autorzy opisu tekstowego: Ewa Chojnowska; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
forma	bylina
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	niebieskie lila
pora kwitnienia	sierpień wrzesień październik
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn zasadowy
rodzaj gleby	próchniczna
walory	ciekawy pokrój ozdobne z kwiatów roślina miododajna
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty kwiaty cięte w grupach
strefa	2

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Ewa Chojnowska Związek Szkółkarzy Polskich