Robinia pseudoacacia 'Karolina Zamoyska'
robinia akacjowa 'Karolina Zamoyska'
synonim polski: Grochodrzew 'Karolina Zamoyska'
pochodzenie: polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Feliks Rożyński Polska; wprowadzenie do handlu: Szkółki Hr. Andrzeja Zamoyskiego w Podzamczu 1903 Polska
pokrój: drzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 10 m do 15 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże suche
ph podłoża: roślina tolerancyjna
walory: roślina miododajna
zastosowanie: zieleń publiczna
Rzadko spotykana, stara, polska odmiana, w ostatnim okresie reaktywowana przez polskich szkółkarzy. Drzewo z typową dla robinii koroną - luźną, parasolowatą, słabo rozgałęzioną. Dorasta do 10-12 m wysokości. Gałęzie pokryte długimi kolcami. Cechą wyróżniającą odmianę są liście o nietypowym wybarwieniu. Liście nieparzyście złożone, zielone, z marmurkowym, nieregularnym, kremowobiałym wzorem na blaszkach, najbardziej widocznym w drugiej połowie lata. Odmiana kwitnie w typowy dla gatunku sposób, na przełomie V-VI. Kwiaty motylkowate, białe, zebrane w gęste, zwisające grona, o długości 10-20 cm. Roślina miododajna, stanowiąca cenny pożytek dla pszczół. Drzewo o niewielkich wymaganiach glebowych, bardzo dobrze rosnące na piaszczystych, nieurodzajnych glebach. Posiada niewielkie wymagania wilgotnościowe, doskonale znosi długotrwałe susze. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Odporne na zanieczyszczenia w powietrza i gleby oraz na niskie temperatury. Nadaje się do sadzenia w całym kraju. Wytrzymuje wysokie stężenia soli do posypywania ulic i chodników. Stanowi dla kolekcjonerów nie lada gratkę o historycznej wartości. Posiada walory ozdobne i użytkowe. Nadaje się do sadzenia w większych ogrodach, parkach, zieleni miejskiej.
| pochodzenie | polska odmiana odkrywca, hodowca (selekcjoner): Feliks Rożyński Polska; wprowadzenie do handlu: Szkółki Hr. Andrzeja Zamoyskiego w Podzamczu 1903 Polska |
| grupa roślin | liściaste |
| grupa użytkowa | liściaste drzewa |
| forma | drzewo |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | drzewiasty rozłożysty |
| docelowa wysokość | od 10 m do 15 m |
| barwa liści (igieł) | wielobarwne, pstre lub obrzeżone |
| zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
| rodzaj kwiatów | pachnące kwiatostan |
| barwa kwiatów | białe |
| pora kwitnienia | maj czerwiec |
| owoce | brązowe strąki |
| pora owocowania | wrzesień październik |
| nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
| wilgotność | podłoże suche |
| ph podłoża | roślina tolerancyjna |
| rodzaj gleby | piaszczysta przeciętna ogrodowa |
| walory | odporność na zanieczyszczenia odporność na zasolenie pachnące kwiaty ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł roślina miododajna roślina kolczasta lub ciernista |
| zastosowanie | ogrody przydomowe parki zieleń publiczna drzewo alejowe uliczne drzewo alejowe parkowe w grupach soliter (pojedynczo) |
| strefa | 5a |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
