Rosa gallica 'Versicolor'
róża francuska 'Versicolor'
Grupa Gallica
synonim łaciński: Rosa 'Rosa Mundi',Rosa 'Versicolor
pokrój: krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość: od 1 m do 2 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
walory: roślina miododajna
zastosowanie: zieleń publiczna
Jedna z najstarszych uprawianych odmian róż, pochodząca od róży francuskiej (Rosa gallica), tworząca już w końcu maja trójbarwne kwiaty i zawiązująca późno przebarwiające się, pomarańczowoczerwone, kuliste owoce. Tworzy półpełne, płaskie kwiaty zbudowane z płatków w amarantowe, różowe i białe prążki. Środek kwiatu wypełniają złote pręciki. Kwiaty intensywnie pachną, zawiązują się po kilka na końcach co najmniej ubiegłorocznych pędów. Owoce są dość duże i twarde, nadają się np. do wyrobu wina. Liście są szorstkie, z charakterystycznie opadającymi listkami, duże, soczyście zielone, przebarwiają się jesienią na żółto i czerwono (rzadkość u róż). Pędy są wyprostowane, dość sztywne, silnie rozgałęzione, głównie w szczytowych partiach, z charakterystycznymi dla róż francuskich licznymi, drobnymi i ciemnymi kolcami. Krzewy o regularnym pokroju, początkowo wyprostowanych pędach, później wygiętych i pokładających się. Roślina rzadko tworzy odrosty korzeniowe. Dorasta do około 1,2 m wysokości i podobnej szerokości. Krzewy są zdrowe i rosną dość silnie. Są wybitnie odporne na mróz, nie wymagają okrywania na zimę, są wysoce tolerancyjne na choroby, nie chorują na czarną plamistość i nie są porażane przez mączniaka prawdziwego. Cięcie przeprowadza się niekoniecznie corocznie, po kwitnieniu, w lipcu, usuwając najstarsze i słabo już kwitnące pędy, pokładajże się na powierzchni gruntu. Doskonale rośnie na własnych korzeniach. Mało wymagająca, toleruje suchsze gleby o odczynie zasadowym i lekko kwaśnym, a także półcieniste stanowiska. Dobra róża nawet do małych ogrodów, a także do większych parków i na tereny zieleni miejskiej. Ładnie się prezentuje wśród innych niedużych krzewów oraz bylin. Rozstawa sadzenia: 1-1,2 m.
pochodzenie | wprowadzenie do handlu: ok. 1560 |
grupa roślin | róże |
grupa użytkowa | róże parkowe |
forma | krzew |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | krzewiasty wyprostowany |
docelowa wysokość | od 1 m do 2 m |
barwa liści (igieł) | jasnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | półpełne |
barwa kwiatów | wielobarwne |
pora kwitnienia | czerwiec lipiec |
owoce | pomarańczowe ozdobne i jadalne kuliste |
pora owocowania | lipiec sierpień wrzesień |
nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
walory | jadalne owoce ładne jesienne zabarwienie odporność na zanieczyszczenia ozdobne owoce pachnące kwiaty ozdobne z kwiatów roślina miododajna roślina kolczasta lub ciernista |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki rekultywacja zieleń publiczna roślina okrywowa kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty w grupach owoce na przetwory |
strefa | 4 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |