Interesująca odmiana popularnej szałwi omszonej o białych kwiatach. Osiąga wysokość do 40 cm, a więc nieco mniej od innych odmian tego gatunku. Nie rozrasta się szeroko, tworzy półkuliste kępy. Pędy liczne, wzniesione, 4-kanciaste, z liśćmi jajowatopodługowatymi, barwy brudnozielonej. Liście pomarszczone, na krótkich ogonkach. Na wierzchołkach rozgałęzionych pędów od czerwca, czasem nieco wcześniej, wyrastają długie, kłosowate kwiatostany z białymi, drobnymi kwiatami i okazałymi podkwiatkami. Kwiaty zebrane są w okółki, w dole kwiatostanu luźniejsze, w górze ułożone bardzo gęsto. Po okresie obfitego kwitnienia, gdy najdłuższe kwiatostany mają rozwinięte kwiaty tylko na wierzchołkach, należy szałwię przyciąć dość nisko, prawie tuż nad ziemią. Szybko wyrosną nowe pędy i zakwitną jesienią. Po przycięciu dobrze jest nawozić szałwie nawozową mieszanką wieloskładnikową. Szałwie najobficiej kwitną na stanowiskach słonecznych. Lekkie ocienienie jest dopuszczalne, ale kwiatostany będą luźniejsze i wydłużone. Gleba powinna być przepuszczalna, żyzna, może być okresowo mniej wilgotna. Choroby i szkodniki nie są poważnym zagrożeniem. W warunkach Polski szałwia jest całkowicie zimotrwała. Podstawowym miejscem sadzenia odmian szałwi są słoneczne rabaty bylinowe. Może także uzupełniać zestaw roślin na łąkach kwietnych. Rzadziej spotyka się szałwie na kwietnikach jednorodnych lub w pojemnikach tarasowych. Zwykle sadzi się 5-8 roślin na 1 m2.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
