Odmiana szałwi omszonej o niebieskopurpurowych kwiatach i o zwartym, wyrównanym pokroju. Dorasta do wysokości 50 cm. Nie rozrasta się szeroko, tworzy półkuliste kępy. Pędy liczne, wzniesione, 4-kanciaste, w górnej, kwiatostanowej części są purpurowo nabiegłe. Liście jajowatopodługowate, barwy brudnozielonej, pomarszczone, na krótkich ogonkach, aromatyczne. Na wierzchołkach rozgałęzionych pędów od czerwca, czasem nieco wcześniej, wyrastają długie, kłosowate kwiatostany z niebieskopurpurowymi, drobnymi kwiatami i okazałymi, ciemniej zabarwionymi podkwiatkami. Kwiaty zebrane są w okółki, w dole kwiatostanu luźniejsze, w górze ułożone bardzo gęsto. Kwiaty wabią pszczoły i motyle. Po okresie obfitego kwitnienia, gdy najdłuższe kwiatostany mają rozwinięte kwiaty tylko na wierzchołkach, należy szałwię przyciąć dość nisko, prawie tuż nad ziemią. Szybko wyrosną nowe pędy i zakwitną jesienią. Po przycięciu dobrze jest nawozić szałwie nawozową mieszanką wieloskładnikową. Szałwie najobficiej kwitną na stanowiskach słonecznych. Lekkie ocienienie jest dopuszczalne, ale kwiatostany będą luźniejsze i wydłużone. Gleba powinna być przepuszczalna, żyzna, może być okresowo mniej wilgotna. Choroby i szkodniki nie są poważnym zagrożeniem. W warunkach Polski szałwia omszona jest całkowicie zimotrwała. Podstawowym miejscem sadzenia tej rośliny są słoneczne rabaty bylinowe. Może także uzupełniać zestaw roślin na łąkach kwietnych. Rzadziej spotyka się szałwie na kwietnikach jednorodnych lub w pojemnikach tarasowych. Zwykle sadzi się 5-8 roślin na 1 m2.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
