Sequoiadendron giganteum
mamutowiec olbrzymi
synonim łaciński: Sequoia gigantea
pokrój: stożkowy
docelowa wysokość: od 15 m do 20 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
nagrody: Wyróżniona w 1993r. nagrodą Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
Jedno z najpotężniejszych drzew iglastych, dorastające do ponad 100 m wysokości (w Polsce rzadko ponad 30 m), odkryte w Kalifornii w 1850 r. Pokrój stożkowaty. Igły krótkie do 6 mm długości, szydlaste, szarozielone. Szyszki jajowate, do 8 cm długości i 5 cm szerokości. Przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Młode rośliny bardzo wrażliwe na mróz. Z wiekiem mrozoodporność rośnie.. Do uprawy wymaga żyznych i wilgotnych gleb oraz ciepłych, osłoniętych stanowisk w najcieplejszych rejonach Polski. Polecane do nasadzeń parkowych oraz kolekcji dendrologicznych. Gatunek wyróżniony w 1993 r. prestiżową nagrodą Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
zasięg geograficzny | Ameryka Północna - Kalifornia, góry Sierra Nevada |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | drzewo |
siła wzrostu | roślina szybkorosnąca wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | stożkowy |
docelowa wysokość | od 15 m do 20 m |
barwa liści (igieł) | szare, niebieskawe, srebrzyste |
zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
owoce | szyszki, szyszkojagody |
nasłonecznienie | stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa gliniasta |
walory | ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki soliter (pojedynczo) |
nagrody | Wyróżniona w 1993r. nagrodą Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego. |
strefa | 7a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |