Taxus baccata f. aurea
cis pospolity forma złota
pokrój: krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 2 m do 3 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Krzew o szerokim pokroju, w starszym wieku drzewkowatym. Igły o dł. 2-3,5 cm, złocistożółte na przyrostach wiosennych, w trakcie wegetacji zielenieją, a jesienią i zimą są prawie całkiem zielone. Stara odmiana, z połowy XIX w., o bliżej nieznanym pochodzeniu. W uprawie znajduje się wiele podobnych typów rozmnażanych z nasion o intensywniejszym lub słabszym żółtym zabarwieniu igieł, dlatego Taxus baccata f. aurea na pewno nie jest jednym klonem hodowlanym. Rośliny wymagają gleb przeciętnych lub żyznych, zwięzłych, umiarkowanie wilgotnych, stanowisk lekko ocienionych lub cienistych. Polecane są do ogrodów przydomowych, kolekcji iglastych, starych ogrodów i zabytkowych parków. Mogą być intensywnie cięte i formowane, nadają się więc na niskie i średnio wysokie, strzyżone żywopłoty.
| pochodzenie | pierwsza publikacja: Carriere 1885; wprowadzenie do handlu: Wielka Brytania |
| grupa roślin | iglaste |
| grupa użytkowa | iglaste |
| forma | krzew |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | krzewiasty rozłożysty |
| docelowa wysokość | od 2 m do 3 m |
| barwa liści (igieł) | żółte, złociste |
| zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
| nasłonecznienie | stanowisko półcieniste |
| wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
| rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa gliniasta |
| walory | ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona |
| zastosowanie | ogrody przydomowe parki żywopłot w grupach |
| strefa | 5b |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
