Szeroki krzew o luźnym pokroju dorastający do 1-2 m wysokości, dopiero po wielu latach uprawy wykształcający wierzchołek i przyjmujący formę małego drzewa. Kora na pędach cienka, czerwonobrązowa, łuszcząca się drobnymi płatkami. Pędy zarówno wznoszące się, jak i opadające, a nawet leżące na ziemi. Gałązki mocno spłaszczone, kompaktowe, okryte niewielkimi łuskami długości 1-3 mm, z wierzchu ciemnozielone, od spodu z wyraźnym, szerokim, białosrebrzystym rysunkiem. Gałązki po roztarciu intensywnie pachną. Szyszki męskie purpurowoczerwone, długości 1-3 mm, szyszki żeńskie długości 8-10 mm, złożone z 4 do 6 łusek, zielone, po dojrzeniu brązowe. W porównaniu z innymi gatunkami żywotnika, żywotnik koreański ma znacznie delikatniejsze gałązki, bardziej zwarte, o silnie kontrastującej, zielonej barwie górnej powierzchni gałązek, z białą, umieszczoną na spodzie warstwą aparatów szparkowych. Krzew rzadko spotykany w uprawie, nawet w ogrodach botanicznych i arboretach, mimo że jest wytrzymały na mróz. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne, stanowiska słoneczne. Polecany przede wszystkim dla kolekcjonerów do uprawy w ogrodach przydomowych.
góry środkowej i północnej Korei oraz chińskiej prowincji Jilin do wysokości 2000 m n.p.m.
pochodzenie
pierwsza publikacja: T. Nakai; wprowadzenie do handlu: w Europie gatunek wprowadzony do uprawy przez Ernesta Wilsona w 1917 roku, w Polsce sprowadzony do arboretum w Kórniku w 1930 roku.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
