Franklinia alatamaha

franklinia amerykańska

synonim łaciński: Gordonia alatamaha

pokrój: krzewiasty rozłożysty

pokrój: nieregularny

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Unikatowy kolekcjonerski gatunek dla koneserów. Krzew lub małe, kilkupniowe drzewko o bardzo ciekawej historii. Roslina w naturze została odkryta w roku 1765 roku, nad rzeką Alatamaha w stanie Georgia, gdzie odnaleziono jej ostatnie stanowisko. Zebrano nasiona i rozmnożono najpierw w Filadelfii, a następnie rozesłano do różnych ogrodów na świecie. Dzięki temu uratowano gatunek, który w naturalnym środowisku całkowicie wyginął. Nazwę roślinie nadano dla uczczenia Beniamina Franklina. Krzew dorasta, w naszych warunkach klimatycznych, do 5-8 m wysokości. Pokrój dość luźny. Liście ciemnozielone, odwrotnie jajowate, wydłużone i całobrzegie. Jesienią pięknie przebarwiają się na bordowo i czerwono. Kwiaty duże, do 8 cm średnicy, białe z pomarańczowym wnętrzem (pręciki i słupek). Kwitnie bardzo późno, od IX do X, a często aż do mrozów. Kwiaty prezentują się niezwykle oryginalnie, na tle już przebarwiających się liści. Krzew wymaga żyznych, lekko kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych gleb oraz stanowisk słonecznych lub półcienistych. Roślina na mróz nie do końca odporna, ale warta sadzenia. Miejsce sadzenia powinno być osłonięte od mroźnych wiatrów. Młode egzemplarze wymagają okrywania. Starsze rośliny rosną i kwitną nawet we wschodniej części kraju.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

zasięg geograficzny W naturze wymarła.
pochodzenie pierwsza publikacja: Wiliam Bartram 1765; odkrywca, hodowca (selekcjoner): John i Wiliam Bartram; wprowadzenie do handlu: Wiliam Bartram Stany Zjednoczone
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
nieregularny
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) czerwone i purpurowe
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów białe
pomarańczowe
pora kwitnienia wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
walory ładne jesienne zabarwienie
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9494
roślin w produkcji
1061
osób online