Betula alleghaniensis
brzoza żółta
synonim łaciński: Betula lutea
pokrój: nieregularny
pokrój: szerokostożkowy
docelowa wysokość: od 15 m do 20 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże wilgotne
wilgotność: podłoże podmokłe (bagienne, nadwodne, wodne)
ph podłoża: roślina tolerancyjna
Najbardziej rozprzestrzenione i najważniejsze gospodarczo drzewo liściaste w południowo-wschodniej Kanadzie, żyjące w tych rejonach do 300 lat. Korona luźna, zmiennego kształtu, średnej wielkości. W warunkach naturalnych osiąga do 30 m wysokości i ok. 80 cm średnicy pnia. W Polsce dorasta do 12 m wys. Kora młodszych drzew żółtawa, złocistoszara lub brązowa, łuszcząca się okrężnie cienkimi strzępkami, gorzkawa, aromatycznie pachnąca kamforą. Liście sezonowe, matowozielone, 8-12 cm długości, podłużnie jajowate i zaostrzone, bardzo podobne do liści grabu. Całkowicie mrozoodporna i polecana do parków na terenie całego kraju.
zasięg geograficzny | płn.-wsch. Ameryka Północna, Kraina Wielkich Jezior; na zachód po Dakotę i Arizonę; jeden z podstawowych gatunków lasotwórczych w płd.-wsch. Kanadzie |
pochodzenie | pierwsza publikacja: Nathaniel Lord Britton (1859–1934) 1904 |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste drzewa |
forma | drzewo |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | nieregularny szerokostożkowy |
docelowa wysokość | od 15 m do 20 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże wilgotne podłoże podmokłe (bagienne, nadwodne, wodne) |
ph podłoża | roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | piaszczysta gliniasta |
walory | ozdobna kora |
zastosowanie | parki zadrzewienia krajobrazowe |
strefa | 3 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |