nagrody: American Peony Society Gold Medal 1956 r.
Stara odmiana mieszańcowa piwonii o ciemnoczerwonych, pełnych kwiatach uzyskana w 1944 r. w wyniku skrzyżowania P. lactiflora i P. officinalis. Tworzy bujne kępy dorastające do 100 cm wysokości. Liście złożone, skórzaste, ciemnozielone, listki w zarysie szerokolancetowate. Kwiaty są bardzo duże, do 20 cm średnicy, ciemnoczerwone, połyskujące, zbudowane z kilkunastu muszelkowatych płatków o gładkich brzegach otaczających zebrane w pompon, bardzo liczne, wąskie płatki o wyraźnych ząbkach. Płatki te powstały z przekształconych pręcików. Kwiaty nie pachną. W czasie kwitnienia pędy mogą się wyginać lub nawet pokładać pod ciężarem kwiatów, zwłaszcza w czasie deszczu, dlatego roślina wymaga podpierania. Po kwitnieniu, aż do końca sezonu wegetacyjnego, roślina pozostaje ozdobna z liści. Odmiana nietrudna w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych, osłoniętych od wiatru. Sadzona w lekkim półcieniu kwitnie dłużej. Roślina odporna na mróz, długowieczna, nie lubi częstego przesadzania. Odmiana polecana do sadzenia na rabatach bylinowych w ogrodach przydomowych, doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji w stylu angielskim lub rustykalnym. Kwiaty można ścinać i wstawiać do wazonu.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
