Calluna vulgaris 'Dart`s Silver Rocket'

Aubrieta deltoidea

żagwin zwyczajny

Niska bylina okrywowa tworząca gęste kobierce złożone z drobnych, szarozielonych liści, w czasie kwitnienia niemal całkowicie pokryta kwiatami. Dorasta do 15 cm wysokości. Liście ma odwrotnie jajowate lub rombowe z ząbkowanymi brzegami. Różowofioletowe, drobne kwiaty są zbudowane z 4 prawie okrągłych płatków. Kwiaty są skupione w krótkich gronach wyniesionych ponad liśćmi. Kwitnie obficie w kwietniu i maju. Po kwitnieniu zaschnięte kwiatostany należy ściąć. Stymuluje to rośliny do ponownego, słabszego kwitnienia latem i sprzyja utrzymaniu zwartego pokroju. Roślina ma niewielkie wymagania co do stanowiska. Najlepiej rośnie i kwitnie w pełnym słońcu oraz na przeciętnie wilgotnym miejscu. Podłoże powinno być przepuszczalne i mieć odczyn zasadowy. Żagwin jest rośliną o szerokich możliwościach zastosowania. Nadaje się do sadzenia w ogrodach skalnych, na ścianach i murkach, gdzie łatwo wypełnia szczeliny miedzy skałami. Efektownie wyglądają jego kwitnące pędy, kiedy zwisają z półek skalnych. Szybko rozrasta się, dlatego jest wykorzystywany jako roślina okrywowa. Równie dobrze prezentuje się w charakterze rośliny obwódkowej, najlepiej w małych grupach po 3-10 roślin. Nadaje się do uprawy w pojemnikach oraz na zielonych dachach.

Juniperus horizontalis 'Limeglow'

jałowiec płożący 'Limeglow'

Nowa, wolnorosnąca odmiana o rozłożystym, ale zwartym pokroju. Po 10 latach uprawy osiąga 0,3 m wysokości i 0,8 m średnicy. Pędy krótkie, wzniesione, rozchodzące się promieniście na zewnątrz, tworzące gniazdowe zagłębienie w środku krzewu. Gałązki liczne, stosunkowo grube, ułożone zgodnie z kierunkiem wzrostu pędów i gęsto wokół nich osadzone. Igły krótkie, przylegające, słabo kłujące. Najmłodsze pędy i gałązki złocistożółte, szczególnie w okresie wiosennym, później cytrynowe, wewnątrz krzewów i od spodu jasnozielone, a jesienią i zimą przebarwiające się na kolor miedzi. Na miejscach silnie nasłonecznionych i suchych młode, żółte gałązki mogą być uszkadzane przez słońce. Krzew mało wymagający. Dobrze rośnie na większości przepuszczalnych gleb ogrodowych. Polecany do sadzenia w ogrodach przydomowych, jako element kompozycji kolorystycznych z innymi roślinami iglastymi oraz na skalniaki i wrzosowiska.

Hemerocallis 'Double River Wye'

liliowiec 'Double River Wye'

Długowieczna, kępiasta bylina o dekoracyjnych liściach i kwiatach. Odmiana diploidalna, uzyskana w 1982 roku. Rośnie nieco wolniej niż inne odmiany liliowców. Osiąga 60-80 cm wysokości w czasie kwitnienia. Tworzy atrakcyjne kępy. Liście ładne, jasnozielone, o długich, łukowato przewieszających się blaszkach liściowych. Kwiaty wyniesione ponad liście, na wysokich, smukłych pędach kwiatostanowych. Kwiaty lejkowate, intensywnie cytrynowożółte, o podwójnej liczbie płatków, półpełne. Płatki zewnętrzne szerokie, lekko brzegiem karbowane. Płatki wewnętrzne węższe, o delikatnie pofalowanej powierzchni. Kwitnienie rozpoczyna w połowie lipca. Roślina łatwa w uprawie, odporna na mróz, może rosnąć w jednym miejscu przed wiele lat. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych oraz na każdej niezbyt jałowej i suchej. Nadaje się do sadzenia pojedynczo i w grupach, w ogrodach przydomowych, na rabatach bylinowych, w zestawieniu z liliowcami lub innymi bylinami. Efektowna w dużych grupach tworzących jednorodne rabaty w zieleni miejskiej i w parkach.

Juniperus squamata 'Blue Star'

jałowiec łuskowaty 'Blue Star'

Karłowy, wolno rosnący krzew iglasty o niebieskim zabarwieniu i bardzo ciekawej formie, po kilku latach uprawy przypominającą trójwymiarową gwiazdę. Początkowo rośnie kuliście, ale później tworzy stożkowate odgałęzienia. Kilkunastoletnie okazy przyjmują pokrój poduchowaty. Po 10 latach uprawy krzew dorasta do 0,3 metra wysokości i 0,5 metra średnicy. Pędu i gałęzie są krótkie, gęsto ułożone, pokryte srebrzystoniebieskimi, kłującymi igłami. Jałowiec o małych wymaganiach uprawowych, dobrze rośnie na większości przeciętnych, a nawet ubogich, ale przepuszczalnych gleb ogrodowych. Odmiana odporna na mróz, światłolubna, wymaga słonecznego stanowiska. Oprócz tradycyjnych krzewów w sprzedaży oferowane są także rośliny zaszczepione na niewysokich podkładkach, przybierające formę miniaturowego drzewka. Obie formy doskonale nadają się do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach, murkach skalnych, cmentarzach oraz wszelkiego rodzaju pojemnikach ustawianych na słonecznych balkonach i tarasach. Odmiana znaleziona jako czarcia miotła na odmianie ‘Meyeri’ przez A. Hoogevena w Holandii około 1950 r., w 1993 r. wyróżniona przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze RHS nagrodą Award of Garden Merit (AGM).