Paeonia 'Angel Cheeks'

Cotinus coggygria 'Nordine'

perukowiec podolski 'Nordine'

Amerykańska odmiana perukowca o purpurowych liściach i ozdobnych, puszystych owocostanach, wyselekcjonowana w Morton Arboretum w USA. Rozłożysty krzew lub nieduże drzewo dorastające do 2-3 m wysokości i około 3 m szerokości. Liście ozdobne, owalne do podługowatych, purpurowo-czerwone, blaszki liściowe mają od 6,5 do 8,5 cm długości i od 4,5 do 7 cm szerokości, są osadzone na cienkich i długich ogonkach liściowych. Barwa najmłodszych liści jest brązowoczerwona, starsze liście są ciemnozielone z popielatym odcieniem. Jesienią liście przebarwiają się na żółto i pomarańczowo. Krzew kwitnie w drugiej połowie maja i na początku czerwca. Kwiaty są drobne, niepozorne, mają zaledwie 3-4 mm średnicy, są zielonkawożółte, częściowo sterylne, zebrane w luźne, wiechowate kwiatostany. Szypułki kwiatów rozrastają się intensywnie i stają pierzaste, tworząc w ten sposób charakterystyczne, puszyste, purpurowe peruki pokrywające obficie cały krzew. Od czerwca do sierpnia krzewy prezentują się bardzo widowiskowo i nie sposób oderwać od nich wzroku. Perukowiec jest krzewem sucholubnym (kserofitem), dobrze znosi suszę, jego wymagania glebowe są niewielkie. Bardzo dobrze rośnie na przepuszczalnych glebach, a nawet na jałowych, piaszczystych podłożach. Odczyn gleby powinien być zasadowy. Nie lubi gleb ciężkich, mokrych. Wymaga stanowisk słonecznych, osłoniętych od wiatru. Przy sadzeniu należy unikać miejsc, w których wystąpiła choroba spowodowana przez Verticillium. Krzew odporny na mróz, polecany do sadzenia na terenie całego kraju. Odmiana rzadko spotykana i właściwie nieznana, a bardzo wartościowa, warta szerszego rozpowszechnienia.

Rhododendron 'Lachsgold'

różanecznik 'Lachsgold'

Zimozielony, zwarty krzew o szerokim, płaskokulistym pokroju. Po 10 latach dorasta do 1 m wysokości i 1,5 m szerokości. Liście jasnozielone, szerokolancetowate, z wyraźnym nerwem głównym. Kwiaty w pąkach różowe, po otwarciu w środku kremoworóżowe, później stają się kremowożółte, z delikatnym, ciemniejszym rysunkiem na górnym płatku, zebrane po kilkanaście sztuk w dość luźne kwiatostany. Kwitnie umiarkowanie w drugiej połowie maja. Wymaga stanowisk półcienistych lub zacienionych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana wrażliwa na mróz, dlatego wskazane są stanowiska zaciszne i osłonięte od zimowych wiatrów. Zaleca się również okrywanie krzewów na zimę. Odmiana dość cenna do nasadzeń w ogrodach ze względu na swoją żółtą barwę kwiatów. Dobrze komponuje się w barwnych zestawieniach z innymi różanecznikami i azaliami.

Arabis ferdinandi-coburgii

gęsiówka macedońska

Niska, poduszkowa bylina. Tworzy zwartą darń złożoną z zimozielonych liści. Wysokość w czasie kwitnienia nie przekracza 5-10 cm. Liście drobne, całobrzegie, odwrotnie jajowate, na krótkich ogonkach. Liście łodygowe lancetowate, siedzące, szarozielone, po obu stronach pokryte gwiazdkowatymi włoskami. Kwiaty drobne, czysto białe, w groniastych, wyprostowanych kwiatostanach. Kwitnie wiosną, w maju, czasem kwiaty pojawiają się sporadycznie jesienią. Gęsiówka ta nie ma specjalnych wymagań. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, na przepuszczalnym, lekkim podłożu. Może rosnąć także na stanowiskach lekko ocienionych, lecz widnych. Nie ulega chorobom i na ogół nie bywa atakowana przez szkodniki. Mimo zimozielonego ulistnienia jest wystarczająco odporna na mróz, w prawie całym kraju. Nadaje się do ogrodów skalnych. Dobrze wygląda posadzona w szczelinach kamieni o jasnych barwach. Stanowić może także efektowne tło dla wczesnowiosennych roślin cebulowych i bulwiastych. Zwykle sadzi się pojedyncze rośliny lub małe grupy po kilka roślin w bliskim sąsiedztwie. Na małych powierzchniach bywa stosowana jako roślina okrywowa.

Miscanthus sinensis 'Morning Light'

miskant chiński 'Morning Light'

Atrakcyjna bylinowa trawa, tworząca eleganckie kępy o wysokości 1,6 m. Łukowato wygięte liście o szerokości 6 mm mają szeroki biały pas biegnący wzdłuż, w środku blaszki i wąskie kremowe obrzeżenia. Określana jest jako pstrolistny sport odmiany 'Gracillimus'. Kwiaty zebrane są w czerwonawe wiechy, które pojawiają się późnym latem. Trawa ta wymaga słonecznego lub tylko lekko zacienionego stanowiska oraz żyznej, stale wilgotnej, ale przepuszczalnej gleby. Młodsze rośliny warto zabezpieczać przed mrozem. Są szczególnie wrażliwe na nadmiar wilgoci zimą. Bylina polecana do sadzenia na rabatach, nad wodą, w specjalnych ogrodach przeznaczonych dla traw ozdobnych, ogrodach naturalistycznych, na terenach zieleni miejskiej - pojedynczo lub w niewielkich grupach. Kwiatostany nadają się do suchych bukietów. Jest to stara japońska odmiana, wprowadzona na rynek zachodni (amerykański) w 1976 r., nazwana przez Kurta Bluemela – ogrodnika z USA.