Nymphaea 'Colonel A.J. Welch'

Odmiana uzyskana w latach 30 XX w o dużych, gwiaździstych i wyniesionych nad wodę kwiatach, polecana do średnich i większych oczek wodnych. Bylina wodna tworząca na dnie zbiorników grube kłącza, z których wyrastają unoszące się na powierzchni wody liście i kwiaty. Liście zielone, skórzaste, jajowate lub koliste, o średnicy 12-15cm cm, u nasady głęboko wcięte. Wewnątrz ogonków liściowych i szypuł kwiatowych znajdują się liczne komory powietrzne. Kwiaty duże, mają około 10-15 cm średnicy, zbudowane z licznych, jasnożółtych, czółenkowatych płatków korony otaczających intensywnie żółte pręciki i słupki. Kwitnie od czerwca do końca lata. Kwiaty otwierają się tylko w ciągu dnia, kwitną przez kilka dni zamykając się na noc. Roślina preferuje wody spokojne, najlepiej z dala od fontann czy kaskad, stanowiska nasłonecznione. Głębokość sadzenia 70-120 cm. W zbiornikach naturalnych rośliny trzeba wyjąć z pojemników i karpę (kłącze) przymocować do dna np. metalowym hakiem. Po zakorzenieniu hak będzie można usunąć, a rośliny w naturalny sposób będą mogły swobodnie rozrastać się. W oczkach wyłożonych folią rośliny należy sadzić do dużych pojemników o objętości przynajmniej 45-60 l (nie muszą być ażurowe), lub do jutowych worków wypełnionych ciężkim, gliniastym podłożem (mieszanina gliny, ziemi i piasku). Górną powierzchnię pojemnika lub worka należy zasypać ciężkim i dobrze przepuszczalnym materiałem - żwirem, drobnymi kamieniami lub grysem. Rośliny sadzone w zbyt małym pojemniku lub za mało obciążonym mogą po rozrośnięciu się wypływać na powierzchnię. Problem w uprawie mogą stanowić niektóre gatunki ryb żyjące w zbiornikach wodnych, np. amury, które chętnie zjadają młode, wyrastające liście oraz większe karpie, które wykopują z dna słabo zakorzenione rośliny. Czasami na liściach mogą masowo występować mszyce. Można się ich pozbyć nie używając środków chemicznych poprzez spłukiwanie z powierzchni liści silnym strumieniem wody. Nenufary sprzyjają tworzeniu równowagi biologicznej zwłaszcza w sztucznych zbiornikach, stawach, sadzawkach, zalewach. Pływające po powierzchni lustra wodnego liście ograniczają nagrzewanie się wody i rozwój glonów, produkują tlen i napowietrzają wodę, wykazują właściwości fitoremediacyjne, mają zdolność pobierania i zatrzymywania szkodliwych substancji zanieczyszczających wody.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
forma	bylina
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	półpełne
barwa kwiatów	żółte
pora kwitnienia	czerwiec lipiec sierpień wrzesień
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże podmokłe (bagienne, nadwodne, wodne)
walory	ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody wodne i bagienne
strefa	4

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich