Miscanthus sinensis 'Fabiola Red'

Vaccinium macrocarpon 'Early Black'

żurawina wielkoowocowa 'Early Black'

Wczesna odmiana żurawiny wielkoowocowej, wciąż bardzo popularna. Ma cienkie pędy i jasnozielone liście. Owoce drobne lub średnie, nieco gruszkowate, o ciemnoczerwonej, błyszczącej skórce i zwartym miąższu. Doskonale nadają się na przetwory.

Buddleja davidii 'White Bouquet'

budleja Davida 'White Bouquet'

Krzew o silnym wzroście i pędach wzniesionych. Wyrasta w ciągu roku do ok. 2,5 m wysokości. Liście lancetowate, od spodu pokryte białym kutnerem. Kwitnie na tegorocznych pędach. Kwiaty białe z żółtym oczkiem, pachnące, zebrane w wiechy ok. 35 cm długości, zwabiające licznie pszczoły i motyle ('krzew motyli'), ukazujące się w lipcu do września. Odporność na mróz niepełna, dlatego wskazane jest przykrycie nasady krzewu. Nawet po łagodnej zimie, wskazane jest niskie przycięcie, przez co uzyskuje się ładniejszy pokrój krzewu i obfite kwitnienie w tym samym roku. Dobrze rośnie na stanowiskach ciepłych, osłoniętych, słonecznych, na glebach żyznych, dostatecznie wilgotnych. Cenny gatunek z uwagi na długie i późne kwitnienie. Do wykorzystania szczególnie w ogrodach przydomowych. Do sadzenia pojedynczo i w grupach, w kompozycjach z innymi roślinami.

Achillea 'Coronation Gold'

krwawnik 'Coronation Gold'

Jedna z najcenniejszych, a zarazem najstarszych odmian wywodzących się od gatunku krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina), otrzymana w wyniku krzyżowania go z (prawdopodobnie) krwawnikiem tarczowym (Achillea clypeolata)i nazwana dla upamiętnienia koronacji królowej angielskiej Elżbiety II. Osiąga wysokość 0,8-1 m. Ma pokrój podobny do A. filipendulina, ale nieco bardziej zwarty, ponadto pędy odmiany 'Coronation Gold' są sztywniejsze. Oprócz tego wyróżnia się ona intensywną, złotożółtą barwą kwiatostanów, których średnica wynosi do 10 cm. Baldachogrona pojawiają się od końca czerwca do mniej więcej połowy września, wabią motyle, nadają się na kwiaty cięte i do zasuszania. Nie zawiązują nasion (ale warto usuwać przekwitłe pędy). Mają - podobnie jak wszystkie inne części rośliny - przyjemny, 'ziołowy' zapach. Dekoracyjne są również szarozielone, pierzaste liście. Roślina wymaga słonecznego stanowiska i przepuszczalnego podłoża - nie powinno być ono za mokre (lub źle zdrenowane) ani zbyt zasobne w składniki pokarmowe, zwłaszcza w azot. Zaleca się dzielić kępy co 4,5 lat, by odmłodzić roślinę (by nie drobniały kwiatostany). Nadaje się na rabaty, na wysokie obwódki, a także do sadzenia w grupach; do ogrodów skalnych i ziołowych, naturalistycznych ('wiejskich').

Cornus kousa var. chinensis

dereń kousa odm. chińska

Wysoki krzew lub nieduże drzewo o nieregularnym pokroju, luźnej szerokiej koronie, wyjątkowo dekoracyjne w okresie kwitnienia. Dorasta do 5-7 m wysokości. Pędy są początkowo wzniesione, natomiast gałęzie układają się horyzontalnie. Liście są eliptyczne, ostro zakończone, mają do 12 cm długości, atrakcyjne przebarwiają się jesienią na żółto, czerwono i purpurowo. Kwiaty są zebrane w małe główkowate kwiatostany, przypominające żółtozielone pomponiki, są otoczone od spodu atrakcyjnymi, białokremowymi podsadkami. Podsadki są eliptyczne, zwykle ostro zakończone, mają od 4 do 6 cm długości i są główną ozdobą rośliny. Roślina kwitnie bardzo obficie na przełomie maja i czerwca. Kuliste, czerwone owoce dojrzewają we wrześniu, przypominają owoce liczi chińskiego i są jadalne, choć niezbyt smaczne. Jest to odmiana botaniczna dziko rosnąca w Chinach, bardzo odporna na mróz. Można ją z powodzeniem uprawiać w najchłodniejszych rejonach kraju. Dereń kousa najlepiej rośnie sadzony na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, o kwaśnym lub lekko kwaśnym pH. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych, miejsca zaciszne, osłonięte od wiatru. Dosyć dobrze znosi krótkotrwałą suszę. Rośliny najpiękniej prezentują się sadzone pojedynczo lub w niewielkich grupach na tle regularnie koszonego trawnika albo nad brzegiem oczka wodnego.