Pinus sylvestris 'Nana Argentea'

Prunus cerasus 'Pandy 103'

wiśnia 'Pandy 103'

Wartościowa odmiana wiśni deserowej, idealna do uprawy amatorskiej na działkach oraz w ogrodach przydomowych. Rodzi smaczne owoce nadające się do jedzenia na surowo oraz przetwarzania – zwłaszcza do wyrobu soku, nalewek oraz domowego wina. Odmiana sokowa (o ciemnym soku) wyhodowana na Węgrzech, gdzie jest oferowana pod nazwą ‘Köröser’. Dorosłe drzewo ma luźną koronę o kulistym lub jajowatym kształcie. Pędy są grube, wzniesione, z licznymi krótkopędami. Liście są duże, eliptyczne, na brzegu piłkowane, ciemnozielone, błyszczące. Drzewa rozpoczynają owocowanie w trzecim roku uprawy. Na przełomie kwietnia i maja pędy pokrywają się białymi kwiatami zebranymi po kilka na długich szypułkach. Odmiana częściowo samopylna, do obfitego owocowania wymaga zapylaczy, np. odmian takich jak: ‘Lucyna’, ‘Nefris’ czy ‘Łutówka’. Odmiana plenna, zaliczana do średnio wczesnych, zakwita w kwietniu, owoce dojrzewają w drugiej połowie lipca. Owoce są duże, nerkowate, ważą po 6-7 g, mają błyszczącą, wiśniowoczerwoną i lekko przeświecającą skórkę. Miąższ jest czerwonowiśniowy, luźny, bardzo soczysty, słodki z kwaskowym posmakiem. Pestka łatwo oddziela się od miąższu. Owoce można jeść na surowo lub przetwarzać na soki, dżemy i nalewki, a także mrozić. Roślina nie ma specjalnych wymagań glebowych. Wystarczy jej gleba przeciętnie żyzna, niezbyt ciężka, umiarkowanie wilgotna, może być nawet mocno przepuszczalna, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym i słoneczne stanowisko. Po zbiorze owoców, w suche i słoneczne dni, należy wykonać umiarkowane cięcie, polegające na wycięciu starych, skierowanych do wnętrza korony gałęzi. Wiśnie najlepiej owocują na pędach rocznych i dwuletnich, stąd u starszych drzew trzeba co kilka lat robić silne cięcie odmładzające. Odmiana zdrowa, odporna na choroby, w tym na moniliozę, raka bakteryjnego oraz drobną plamistość liści drzew pestkowych, o dosyć dobrej mrozoodporności, stąd szczególnie polecana do uprawy amatorskiej.

Bergenia 'Silberlicht'

bergenia 'Silberlicht'

Zimozielona bylina okrywowa o ładnych liściach. Liście ciemnozielone, duże, skórzaste, gładkie, błyszczące, okrągławe w zarysie, osadzone na długich, sztywnych ogonkach, zebrane w okazałe rozety. Wyrastają z grubych, płożących się po ziemi kłączy. Pędy kwiatostanowe silne, grube, purpurowe, osiągające wysokość 40-50 cm, rozgałęziające w części wierzchołkowej, obsypane kwiatami. Kwiaty delikatne, dzwoneczkowate, jasnoróżowe, w pełni rozwinięte są prawie białe. Kwitnie w końcu kwietnia i na początku maja. Może rosnąć na każdej glebie za wyjątkiem gleby suchej i piaszczystej. Najlepiej rośnie na glebie żyznej, średnio wilgotnej lub wilgotnej, na stanowiskach słonecznych, półcienistych do cienistych. Na stanowiskach słonecznych kwitnie bardziej obficie, ale wymaga utrzymywania wyższej wilgotności podłoża. Roślina całkowicie mrozoodporna, do uprawy w całym kraju. Nadaje do zadarniania dużych powierzchni. Polecana do sadzenia na rabatach, jako roślina pierwszego planu. Można stosować w ogrodach skalnych, alpinariach i nasadzeniach nadwodnych. Dobrze się prezentuje na rabatach w zieleni miejskiej. Kwiaty i liście mogą być wykorzystywane jako dodatek do bukietów.

Pinus heldreichii 'Malinki'

sosna bośniacka 'Malinki'

Wolno rosnąca odmiana sosny bośniackiej o zwartym, regularnym, szeroko kolumnowym pokroju. Pędy gęsto ułożone, skierowane do góry. Dziesięcioletnie rośliny osiągają 1,6 m wys. i 1 m szer. Roczny przyrost 10-15 cm. Igły ciemnozielone, skupione po 2 szt., gęsto osadzone, skierowane do przodu. Szyszki pojawiają się już w młodym wieku. Sosna bardzo odporna na trudne warunki, dobrze rośnie w klimacie miejskim. Polecana do małych ogrodów. Podobna do odmiany Pinus heldreichii Compact Gem.

Berberis thunbergii 'Maria'

berberys Thunberga 'Maria'

Jedna z najwartościowszych, polskich odmian berberysu, uprawiana i dostępna w handlu w wieli krajach na całym świecie. Gęsty, kolczasty krzew o żółtych liściach, nie ulegających uszkodzeniom na skutek ekspozycji na silne nasłonecznienie. Dorasta do 1,5 m wysokości. Pokrój wzniesiony, pędy wyprostowane, młode gałązki czerwonawe. Liście duże, złocistożółte, z karminowym obrzeżeniem, jesienią przebarwiające się na pomarańczowo-czerwone, bardzo dekoracyjne. Owoce liczne, duże, czerwone, dekoracyjne. Dobrze rośnie na glebach żyznych, dostatecznie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych. Uprawiany w cieniu nie wybarwia się tak intensywnie, a liście przybierają barwę żółtozielonkawą. Polecamy do sadzenia pojedynczo i w grupach, w formie żywopłotów, oraz uprawy w pojemnikach. Bardzo dobrze znosi przycinanie i formowanie. Odmiana ceniona przez ogrodników w Europie i USA. Roślina zdobyła brązowy medal w konkursie nowości na międzynarodowej wystawie Plantarium w Boskoop w Holandii w 2005 roku. Otrzymała też złoty medal na targach Gardenia w Poznaniu 2011 roku.