Calluna vulgaris 'Larissa' PBR

Viburnum carlesii 'Juddii'

kalina koreańska 'Juddii'

Krzew o kulistym pokroju i luźnej strukturze, dorastający do 1,5 m śr. Liście szeroko jajowate, nieregularnie ząbkowane, ciemnozielone, od spodu omszone. Kwiaty bardzo liczne, z zewnątrz różowe, wewnątrz czysto białe, zebrane w kuliste kwiatostany do 10 cm śr., intensywnie pachnące. Kwitnie równocześnie rozwojem liści, IV-V. Pąki kwiatowe zawiązują się w roku poprzednim. Owoce - czarne, spłaszczone jagody z niebieskawym nalotem, w naszym klimacie najczęściej opadają przed dojrzeniem. Odmiana bardzo odporna, polecana na stanowiska słoneczne i lekko zacienione, gleby żyzne. W miejscu ocienionym słabiej kwitnie. Bardzo dekoracyjna, w czasie kwitnienia intensywnie pachnąca, do sadzenia w pobliżu miejsc wypoczynku, w ogrodach i parkach.

Taxus ×media 'Fairview'

cis pośredni 'Fairview'

Krzaczasta forma o luźnym, rozpostartym pokroju, dosyć wolnym wzroście, osiągająca w wieku 10 lat 0,3 m wys. przy średnicy ok. 1 m. Pędy główne promieniście wyrastające ze środka krzewu, pokryte krótkimi pędami bocznymi z jasnozielonymi igłami. Do uprawy wymaga żyznych i wilgotnych gleb. Polecana do małych ogrodów, ogrodów skalnych i kompozycji roślinnych.

Picea abies 'Procumbens'

świerk pospolity 'Procumbens'

Odmiana o niskim, płożącym pokroju. Stare egzemplarze ulegają wypiętrzeniu. Rośnie powoli. Po 10 latach dorasta do 0,2 m wysokości przy średnicy do 1,2 m. Po wielu latach może osiągnąć 1 m wysokości, a średnica może dochodzić do 3-4 m. Pędy cienkie, sztywne, gęste, prawie poziomo ułożone, na końcach lekko wzniesione. Igły długości 10-15 mm, wąskie, miękkie, matowozielone, wiosną rozwijające się dość późno. Szyszek nie zawiązuje. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Wrażliwa na suche powietrze i zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowisk nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Doskonała odmiana dla ogrodów skalnych, wrzosowiskowych i alpinariów.

Pinus nigra 'Fastigiata'

sosna czarna 'Fastigiata'

Nieprawidłowa nazwa zbiorowa dla grupy odmian sosny czarnej o kolumnowym lub stożkowym pokroju. Wszystkie wykazują wspólne cechy. Pokrój początkowo kolumnowy, z czasem staje się w różnym stopniu stożkowaty lub jajowaty. Pędy skierowane do góry, mocno zagęszczone, grube, zakończone dużym, jasnym pączkiem. Dorastają do 20-25 m wysokości i kilku m szerokości. Roczne przyrosty do 40 cm. Igły długie, sztywne, ciemnozielone, zebrane po dwie. Dobra sosna do miast, nie zajmuje dużo miejsca, jest bardzo odporna na zanieczyszczenia przemysłowe i zupełnie wytrzymała na mróz. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych lub obojętnych, zarówno suchych piaszczystych jak i gliniastych. Wymaga stanowisk słonecznych. Zimą śnieg może rozłamywać i zniekształcać korony, aby temu zapobiec należy obwiązywać drzewa sznurem. W kompozycjach roślinnych bardzo mocna, kolumnowa forma o ciemnym kolorze. Można stosować pojedynczo, w grupach lub w szpalerze. Prawdopodobnie pod tą nazwą można spotkać kilka taksonów rozmnażanych wegetatywnie przez szczepienie, pochodzących z różnych roślin matecznych. Między poszczególnymi siewkami mogą występować duże różnice w pokroju i sile wzrostu. Historycznie (do 1959 roku) źródła takiej odmiany nie podają. Po tej dacie zgodnie z Międzynarodowym Kodeksem Nomenklatury Roślin Uprawnych nazwy odmian muszą pochodzić z języków nowożytnych. Wyjątek stanowią nazwy, które nadano przed 1959 r., gdy kodeks wprowadzono. Dlatego używanie nazwy 'Fastigiata' jest nie uprawnione