Viburnum nudum 'Winterthur'

Sambucus nigra 'Madonna'

bez czarny 'Madonna'

Duży, gęsty, wyprostowany krzew o pstrych liściach. Czasem niewielkie, krótkopniowe drzewko z okrągłą, kopulastą koroną i obwisającymi gałęziami. Rośnie wolniej niż gatunek i inne odmiany. Dorasta do 2-3 m wysokości. Pędy wzniesione, grube, jasnoszare, często łukowato wygięte. Stara kora szara, głęboko bruzdowana i korkowata. Liście złożone, do 30 cm długości, zbudowane z 5-7 jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długich, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych, jasnozielonych, z nieregularną, szeroką, białokremową obwódką, często zajmującą większą część lub całą powierzchnię listka. Roztarte wydzielają charakterystyczny ostry zapach. Kwiaty drobne, kredowobiałe, zebrane w talerzowate baldachy o średnicy 10-20 cm, ostro pachnące, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie od maja do lipca. Owoce niewielkie, kuliste jagody, dojrzałe – błyszczące, granatowoczarne, bardzo soczyste. Dojrzewają od sierpnia do października. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do ich rozsiewania. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, są używane na przetwory i jako dodatek do potraw. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Może rosnąć na stanowiskach słonecznych i w półcieniu. Słońce może nieco przepalać liście, ale w cieniu liście są słabiej wybarwione. Krzew do stosowania w dużych parkach i terenach zieleni publicznej. Daje ciekawy efekt kolorystyczny. Może być używany do zadrzewiania nieużytków. Podobne odmiany, różniące się szerokością i kształtem żółtozłocistego marginesu na liściach to S. nigra 'Aureomarginata', 'Naomi'

Phlox 'Temiskaming'

floks 'Temiskaming'

Niewymagająca, niska, płożąca się bylina o pędach bardzo gęsto ulistnionych, o wysokości do 10 cm. Ulistnienie ciemnozielone. Liście szydlaste, nawet trochę kłujące. Wiosną pokrywa się masą kwiatów. Kwitnienie bardzo obfite. Kwiaty średniej wielkości, intensywnie purpurowoczewone, IV-V. Nadaje się do ogrodu skalnego, a także do zadarniania niedużych powierzchni. Do sadzenia w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m2 - 11.

Clematis 'Fryderyk Chopin'

powojnik 'Fryderyk Chopin'

Pnącze o pięknych kwiatach, owijające się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Polska odmiana wyhodowana w 1994 r. przez jezuitę, brata Stefana Franczaka. Osiąga wysokość 3 m. Kwiaty duże, złożone z jasnoniebieskich działek o fantazyjnie pofalowanych brzegach i kremowych pręcików. Kwitnie VI – IX, najpierw obficie, potem słabiej. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Może rosnąć na każdej wystawie, od południowej do północnej, ale najlepiej kwitnie w miejscach dobrze oświetlonych. Wymaga delikatnego cięcia wczesną wiosną, polegającego na wycinaniu zamarłych lub uszkodzonych pędów. Pozostałe pędy należy w pierwszym roku po posadzeniu przyciąć 30 cm nad ziemią nad silnymi pąkami, w następnym roku 70 cm, a w kolejnych latach 150 cm. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1 cm. Może rosnąć na siatkach, kratach, drabinkach i linkach oraz na naturalnych podporach np. krzewach liściastych i iglastych.

Hemerocallis 'Chopin'

liliowiec 'Chopin'

Polska odmiana o dużych, złocistożółtych kwiatach. Jej nazwa upamiętnia najsłynniejszego polskiego kompozytora Fryderyka Chopina. Bylina o krótkich kłączach i bulwkowato zgrubiałych korzeniach. Tworzy kępy zielonych, równowąskich, łukowato wygiętych liści, dorasta do 0,5 m wysokości. Na pojawiających się w czerwcu nagich i sztywnych łodygach (do 80 cm wysokości) tworzą się okazałe pąki kwiatowe, z których na początku lipca rozwijają się złociste kwiaty z żółtozieloną gardzielą. Kwiaty są pojedyncze, lejkowate, zbudowane z 6 szerokich działek ułożonych w 2 okółkach, otaczających żółty słupek i żółte pręciki. Wewnętrzne płatki są szersze i mają lekko pofalowane brzegi. Rozwinięte kwiaty żyją zaledwie jeden dzień, ale ze względu na dużą liczbę pąków i sukcesywne ich otwieranie się kwitnienie trwa około 3 tygodni. Po zakończeniu kwitnienia rośliny pozostają ozdobne z liści aż do późnej jesieni. Roślina łatwa w uprawie. Mimo, że lubi podłoża żyzne i przepuszczalne, to całkiem dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych, na stanowiskach słonecznych (polecane) i półcienistych. Bez szkody znosi krótkotrwałe okresy suszy, jest w pełni mrozoodporna. Roślina polecana do sadzenia na rabatach bylinowych, w dużych grupach na trawnikach, w ogrodach naturalistycznych. Odmiana uzyskana w 1980 r. przez uznanego polskiego hodowcę liliowców i powojników, zakonnika jezuitę Stefana Franczaka.