Kalmia latifolia 'Bandeau'

kalmia szerokolistna 'Bandeau'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Wolno rosnący krzew o wzniesionym pokroju, zaliczany do rodziny wrzosowatych, ceniony ze względu na zimozielone liście oraz okazałe, biało-purpurowe kwiaty. Odmiana uzyskana w 2007 r. w wyniku skrzyżowania odmian 'Mitternacht' i 'Ginkona'. Po kilkunastu latach uprawy dorasta do około 1 m wysokości. Liście ciemnozielone, skórzaste, połyskujące, podobne do liści różaneczników. W zarysie eliptyczne, do 10 cm długości i do 4 cm szerokości, osadzone na krótkich ogonkach. Kwiaty rozwijają się wcześniej, niż u innych odmian, już w maju i są zebrane po 40-50 sztuk w szczytowych baldachogronach. Pąki kwiatowe różowe, dekoracyjne, żebrowane, z charakterystycznymi, drobnymi wypustkami kieszonek pyłkowych. Kwiaty zbudowane z 5 zrośniętych, białych płatków korony, tworzących szerokie pucharki z ciemną, cynamonowopurpurową obwódką, oraz 10 pręcików i słupka. Rozwinięte kwiaty są bardzo duże, mają około 6 cm średnicy. Na wewnętrznej stronie płatków widoczne są niewielkie zagłębienia, w których umieszczone są główki pylników, uwalniane przez owady odwiedzające kwiaty. Na skutek trącenia główki uwalniają się z zagłębień i wystrzeliwują pyłek, niczym małe katapulty. Owocem jest pięciokomorowa torebka. Rośliny preferują gleby kwaśne, o pH zbliżonym do 5,0, piaszczysto-gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Jeśli odczyn podłoża jest wyższy, należy zastosować kwaśny torf oraz przekompostowaną korę sosnową i przekopać je z górną warstwą gleby. Ze względu na niewielkie potrzeby pokarmowe, symbiozę mikoryzową oraz wrażliwość korzeni na zasolenie z nawożenia mineralnego należy zrezygnować lub ograniczyć do minimum. Krzewy tolerują zarówno miejsca nasłonecznione oraz cieniste, ale najlepiej rosną sadzone na stanowiskach lekko ocienionych, na wystawie wschodniej lub zachodniej. Sadzone w pełnym słońcu na zimę wymagają lekkiego okrycia stroiszem. Odporność na mróz dobra. Krzewy polecane do sadzenia w ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, w towarzystwie roślin iglastych, w kompozycjach z niskimi różanecznikami, azaliami, piersiami i kiścieniami.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Karl-Heinz Hübbers, 2007 r. Niemcy
grupa roślin wrzosowate
grupa użytkowa inne wrzosowate
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście zimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów białe
purpurowofioletowe
purpurowe
wielobarwne
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
w grupach
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9491
roślin w produkcji
214
osób online