Kalmia latifolia 'Elf'

kalmia szerokolistna 'Elf'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: półkulisty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Zimozielony krzew z rodziny wrzosowatych. Wolno rosnąca odmiana o białych kwiatach, wyselekcjonowana z siewek K. latifolia f. myrtifolia w 1982 r. przez Richarda A. Jaynesa. Pokrój luźny, rozmiary niewielkie, roślina nie przekracza 1 m wysokości. Liście drobne, do 4 cm długości, ciemnozielone, skórzaste, połyskujące, podobne do liści różaneczników. Kwiaty rozwijają się w maju i czerwcu, są zebrane w szczytowych baldachogronach. Pąki kwiatowe pasteloworóżowe, dekoracyjne, żebrowane, z charakterystycznymi, drobnymi wypustkami kieszonek pyłkowych. Kwiaty zbudowane z 5 zrośniętych, białych, delikatnie zaróżowionych płatków korony, tworzących szerokie pucharki, oraz 10 pręcików i słupka. U nasady płatków widoczna różowa smuga tworząca atrakcyjną obwódkę wokół słupka i pręcików. Główki pylników umieszczone są w niewielkich, kieszonkowych zagłębieniach płatków, z których są uwalnianie przez owady odwiedzające kwiaty. Na skutek trącenia główki uwalniają się z zagłębień i wystrzeliwują pyłek, niczym małe katapulty. Owocem jest pięciokomorowa torebka. Rośliny preferują gleby kwaśne, o pH zbliżonym do 5,0, piaszczysto-gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Jeśli odczyn podłoża jest wyższy, należy zastosować kwaśny torf oraz przekompostowaną korę sosnową i przekopać je z górną warstwą gleby. Ze względu na niewielkie potrzeby pokarmowe, symbiozę mikoryzową oraz wrażliwość korzeni na zasolenie z nawożenia mineralnego należy zrezygnować lub ograniczyć do minimum. Krzewy tolerują zarówno miejsca nasłonecznione oraz cieniste, ale najlepiej rosną sadzone na stanowiskach lekko ocienionych, na wystawie wschodniej lub zachodniej. Sadzone w pełnym słońcu na zimę wymagają lekkiego okrycia stroiszem. Odporność na mróz dobra. Zalecane przycinanie w celu utrzymania zwartego pokroju. Krzew polecany do sadzenia w ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, w towarzystwie roślin iglastych, w kompozycjach z niskimi różanecznikami, azaliami, piersiami i kiścieniami.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Richard A. Jaynes, 1982 r.
grupa roślin wrzosowate
grupa użytkowa inne wrzosowate
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój krzewiasty wyprostowany
półkulisty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście zimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów białe
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
rabaty
w grupach
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
304
osób online