Berberis thunbergii CORAL 'Maja' PBR

Eupatorium purpureum

sadziec purpurowy

Bardzo wysoka i efektowna bylina o ozdobnych kwiatach. Jedna z najbardziej okazałych w ogrodach. Dorasta do 200 cm wysokości. Pędy sztywne, wzniesione, purpurowo zabarwione. Liście ciemnozielone, zebrane po 3-5 w okółku, w zarysie jajowate, na brzegach grubo ząbkowane i ostro zakończone. Ozdobą są drobne, bladoróżowe lub purpurowe koszyczki kwiatowe, zebrane w gęste baldachogrona, ukazujące się od VII do IX. Kwiaty są miododajne, wabią pszczoły, trzmiele i motyle. Bylina o określonych wymaganiach uprawowych. Do wzrostu potrzebuje słonecznego lub lekko cienistego stanowiska oraz gleby żyznej, przepuszczalnej. Roślina w pełni mrozoodporna i mało kłopotliwa w uprawie. Wysokie pędy nie wymagają podpierania. Dobrze wygląda w ogrodach o charakterze naturalistycznym, w miejscach wilgotnych, nad brzegami zbiorników wodnych. Polecana na rabaty, do sadzenia pojedynczo lub po 2-3 rośliny razem. Ze względu na okazały wzrost ładnie komponuje się z wysokimi trawami i bylinami o podobnych wymaganiach siedliskowych - z języczką i krwawnicą. Dekoracyjne kwiatostany mogą być wykorzystywane na kwiat cięty.

Miscanthus sinensis 'Sarabande'

miskant chiński 'Sarabande'

Wysoka trawa bylinowa, tworząca strzeliste kępy o wysokości 1,5 m (2 m w czasie kwitnienia). Odmiana o bardzo wąskich liściach z białym, podłużnym paskiem. Przypomina miskant chiński ‘Gracillimus’, ale jest nieco mniejsza i obficiej kwitnie. Kwiaty, które pojawiają się we wrześniu, zebrane są w efektowne wiechy początkowo miedzianobrązowej, a później srebrzystej barwy, stanowiące ozdobę rośliny aż do wiosny. Trawa ta wymaga żyznej, stale wilgotnej gleby i słonecznego albo tylko lekko zacienionego stanowiska. Młode rośliny warto zabezpieczyć przed mrozem. Polecana do sadzenia na dużych rabatach, w ogrodach nadwodnych, w specjalnych ogrodach przeznaczonych dla traw ozdobnych, w założeniach naturalistycznych - pojedynczo lub po kilka w grupie. Nadaje się na suche bukiety.

Schizachyrium scoparium

schizachyrium miotlaste

Kępiasta trawa o delikatnych pędach, odznaczająca się wyjątkowymi barwami liści i źdźbeł, niebieskawymi latem oraz pomarańczowo-purpurowymi jesienią i zimą. Kępy mają do 60 cm wysokości. Liście są dosyć wąskie, rynienkowate, z ostrymi wierzchołkami. Kwiaty pojawiają się w sierpniu i wrześniu. Wiechy są wydłużone, raczej wąskie, delikatne, ale trwałe. Jest to roślina trwała, odporną na niskie temperatury. Ma niewielkie wymagania uprawowe. Dobrze rośnie na glebach przeciętnych, piaszczystych, umiarkowanie wilgotnych oraz suchych, na stanowiskach słonecznych. Trawa ta najlepiej prezentuje się osadzona w grupach, zwłaszcza na skarpach lub nasypach. Stanowi efektowną dekorację ogrodu w okresie zimy.

Picea glauca 'Piccolo'

świerk biały 'Piccolo'

Karłowa odmiana świerka białego uzyskana jako sport odmiany ‘Conica’ o wolniejszym wzroście, stożkowatym pokroju, osiągająca w wieku 10 lat około 0,8 m wysokości i 30 cm szerokości. Młode pędy soczyście zielone, później jasnobrązowe, zwieńczone dosyć dużymi, brązowymi pąkami. Igły zielone, gęsto ułożone wokół pędów, grubsze niż u odmiany ‘Conica’ i bardziej szorstkie w dotyku. Rośliny przyrastają dwukrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego, pierwszy raz na wiosnę, a następnie po przejściu krótkiego spoczynku na przełomie czerwca i lipca. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Odmiana chętnie atakowana przez przędziorka sosnowca. Po zauważeniu objawów blednięcia lub żółknięcia igieł rośiny należy opryskac środkiem przeznaczonym do zwalczania przędziorków. Roślina polecana do ogrodów skalnych i wrzosowiskowych oraz do tworzenia kompozycji z innymi, karłowymi krzewami iglastymi. Odmiana wprowadzona do uprawy przez szkółkę Le Feber w holenderskim Boskoop w 1987 roku.