Rubus idaeus 'Golden Bliss'

Buddleja davidii

budleja Davida

Krzew w ojczyźnie, w południowych Chinach dorastający nawet do 5 m wysokości. W Polsce z uwagi na niepełną mrozoodporność do 2-2,5 m. Kora na pędach jasno brązowa, łuszcząca się w postaci długich pasów. Liście naprzeciwległe, lancetowate, 7-13 cm długości, szarozielone. Kwiaty liliowopurpurowe z żółtym oczkiem, w długich luźnych wiechach. Jest to najodporniejszy na mróz gatunek budlei, choć w surowe zimy może zmarznąć do granicy śniegu. Gatunek opisany przez Adriena Francheta i nazwany na część francuskiego misjonarza i botanika P.A. Davida. W uprawie w Polsce polecany do ogrodów przydomowych.

Buddleja ×weyeriana 'Sungold'

budleja Weyera 'Sungold'

Krzew o wzniesionym pokroju, dorastający do 1,5 m wysokości, na żyznych stanowiskach nawet do 2 m. Liście oliwkowozielone, od spodu jaśniejsze, srebrzysto owłosione. Kwiaty złotożółte z pomarańczowym oczkiem, zebrane w krótkie gęste wiechy. Polecany do uprawy na glebach przeciętnych i umiarkowanie wilgotnych. Wymaga słonecznych stanowisk. Odporność na mróz niepełna, dlatego wskazane jest przykrycie nasady krzewu. Przed zimą rośliny kopczykujemy wykorzystując korę, trociny, zrębki, lub torf.

Gaura lindheimeri

gaura Lindheimera

Kępiasta bylina o wysokości do 150 cm, znacznie mniejszej niż u wielu współczesnych odmian tego gatunku. Jej dość wiotkie pędy są rozgałęzione, pokryte niewielkimi, wąsko lancetowatymi lub łyżeczkowatymi liśćmi. Ozdobą rośliny są luźne, wiechowate kwiatostany, o długości do 80 cm, złożone z niewielkich, 4-płatkowych kwiatów o średnicy 2-3 cm, z długimi pręcikami, podobnych z daleka do motylków. Oglądane z bliska przywołują też skojarzenia ze storczykami. Mają z reguły barwę białą lub różową. Jest ich sporo w kwiatostanie, ale równocześnie otwartych – niewiele. Efekt dekoracyjny jest jednak długotrwały. U gatunku kwiatostany są luźne (w przeciwieństwie do jego odmian o zwartym pokroju). Zaletą tej byliny jest – oprócz długiego kwitnienia (VII-X) – odporność na niedostatek wody, słońce i upał. Wadą – niedostateczna wytrzymałość na mróz: rośliny trzeba zabezpieczyć na zimę bądź powinny być traktowane jako jednoroczne. Wymagają słonecznego (ewentualnie półcienistego) stanowiska oraz przepuszczalnego, piaszczysto-gliniastego podłoża – zbyt ciężkie zwiększa ryzyko nieprzezimowania gaury. Jest ona polecana na rabaty, głównie dla rozluźnienia kompozycji. Pełni wówczas rolę podobną do łyszczca. Ze względu na wiotkie kwiatostany dobrze posadzić ją pomiędzy innymi, sztywniejszymi bylinami; dobrze pasuje np. w zestawieniu z kwitnącymi wiosną kosaćcami bródkowymi, które przez większą część okresu wegetacji nie są zbyt atrakcyjne. W cieplejszym niż nasz klimacie jest często wykorzystywana na terenach zieleni (kwietnikach). Nadaje się również do pojemników tarasowych (zwłaszcza zwarte odmiany).

×Heucherella 'Solar Eclipse'

żurawkotenella 'Solar Eclipse'

Szybko rosnąca bylina o zwartym, kępiastym pokroju, dorastająca do 20-50 cm. Liście duże z wyraźnymi klapami, o nieco pofalowanym brzegu, czerwonobordowe, z jasnozielonym lub żółtozielonym u młodych liści, nieregularnym obrzeżeniem. Kwiaty białe, drobne, zebrane w luźne kwiatostany na krótkich pędach. Rozpoczyna kwitnienie w lipcu i kwitnie do sierpnia. Odporna na mróz. Wymaga gleby żyznej, próchnicznej, o umiarkowanej wilgotności, o odczynie lekko kwaśnym. Należy unikać głębokiego sadzenia. Do wykorzystania na rabatach, kwietnikach, przydatna do pojemników. Otrzymana przez Terra Nova Nurseries INC. Opracowano na podstawie formularza Konkursu Roślin - Nowości 2012; zgłaszający: VITROFLORA