Miscanthus lutarioriparius

Jeden z najwyższych uprawianych u nas miskantów, dorastający do 4-5 m wysokości. Endemiczny gatunek, naturalnie porasta brzegi jeziora Dongting oraz rzeki Jangcy w chińskich prowincjach Hunan i Hubei. Tworzy sztywne, proste i wyjątkowo ozdobne, zabarwione na fioletowo, łodygi oraz soczyście zielone, szerokie liście. Daje długie, podziemne rozłogi, przez co jest dosyć ekspansywny. Sadzony w ogrodach wymaga stosowania głęboko wkopanych barier ograniczających rozrastanie się roślin. Dzięki zastosowaniu ekranów korzeniowych i ograniczeniu powierzchni uprawy łodygi wyrastają blisko siebie, tworząc atrakcyjne skupiny. Latem dolne liście warto obrywać, odsłaniając atrakcyjne, fioletowe łodygi. W dolnych częściach łodyg, z kątów liści, wyrastają niewielkie rozmnóżki, które można ukorzeniać i w ten sposób rozmnażać roślinę. Miskant ten w naszych warunkach klimatycznych nie zakwita. Preferuje gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, stanowiska słoneczne, ciepłe. W ostre zimy przemarza. Zaschnięte pędy ścina się wiosną, można je wykorzystywać tak samo, jak tyczki bambusowe. Oryginalna roślina polecana do sadzenia w miejscach eksponowanych.

zasięg geograficzny	Chiny, na brzegach rzek i jezior w prowincjach Hubei i Hunan
pochodzenie	pierwsza publikacja: L.Liu ex S.L.Chen & Renvoize 2006 r. A New Species and a New Combination of Miscanthus (Poaceae) from China. Kew Bulletin 60(4): 605-607.
grupa roślin	byliny
forma	bylina
pokrój	kępiasty
barwa liści (igieł)	jasnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn lekko kwaśny do obojętnego
walory	ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe ogrody orientalne rabaty w grupach soliter (pojedynczo)
strefa	7

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C