Hosta 'Lipstick Blond'

funkia 'Lipstick Blond'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Odmiana zwracająca uwagę w okresie wiosennym intensywnie żółtymi liśćmi osadzonymi na czerwonych ogonkach liściowych. Kępiasta bylina dorastająca do 30 cm wysokości. Blaszki liściowe owalne, wydłużone, regularnie zwężające się ku wierzchołkom, na wierzchołkach zaostrzone. Liście mają do 19 cm długości i do 7 cm szerokości, są wyraźnie unerwione a ich powierzchna lekko pofalowana. Młode liście jasnożółte, później w zależności od nasłonecznienia, są żółtawe do jasnozielonych. Ogonki liściowe oryginalnie zabarwione na czerwono. Kwiaty lejkowate, jasne, lawendowe, zebrane w groniaste kwiatostany na łodygach wyrastających do 50 cm wysokości, rozwijają się w lipcu. Roślina polecana do sadzenia na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach półcienistych, najlepiej o wystawie wschodniej lub zachodniej. Odmiana odporna na mróz, polecana do sadzenia na rabatach w miejscach eksponowanych oraz uprawy w pojemnikach.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Danny Van Eechaute, 2012 r.
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) żółte, złociste
jasnozielone
czerwone i purpurowe
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
pojedyncze
barwa kwiatów lila
pora kwitnienia lipiec
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby gliniasta
próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
ciekawy pokrój
zastosowanie w grupach
pojemniki, balkony, tarasy
rabaty
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
ogrody orientalne
ogrody przydomowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: nawłoć \'Strahlenkrone\'

Solidago 'Strahlenkrone'

nawłoć 'Strahlenkrone'

Średniej wysokości bylina rabatowa o bardzo regularnym pokroju. Pędy wyprostowane, nierozgałęzione, sztywne, gęsto ulistnione. Dorasta do 60 cm wysokości. Jest o wiele niższa niż nawłoć kanadyjska, spontanicznie rozsiewająca się na łąkach i nieużytkach. Liście wąskolancetowate, ząbkowane, zielone, równomiernie wyrastające na całej długości pędu, aż po kwiatostan. Koszyczki kwiatowe żółte, drobne, ułożone bardzo gęsto w kwiatostanie. Kwiatostany regularnie stożkowate, gęste, nie przewieszające się. Pojawiają się na wierzchołkach pędów na przełomie lipca i sierpnia. Nawłocie nie mają szczególnych wymagań glebowych, są całkowicie zimotrwałe. Dobrze rosną na każdej glebie umiarkowanie wilgotnej, na stanowiskach słonecznych.. Zagrożeniem może być mączniak prawdziwy, choroba grzybowa objawiająca się mączystym nalotem na liściach. Bardziej narażone na chorobę są nawłocie rosnące w miejscach zacienionych. Znajduje zastosowanie na rabatach. Sadzi się ją wśród niższych bylin, tak aby wyeksponować regularny pokrój. Kwiatostany tej odmiany nadają się do zasuszania i wykorzystania w zimowych kompozycjach z suchych roślin. Warunkiem powodzenia jest dość wczesne ścięcie, zanim pierwsze koszyczki przekwitną i zaczną się ukazywać puszyste nasiona. Wczesne ścinanie kwiatostanów nie dopuszcza także do rozsiewania się nasion i pojawiania siewek powstałych ze skrzyżowania z dzikim nawłociami, wysokimi, o rozpierzchłych kwiatostanach. W ogrodzie naturalistycznym, na kwietnych łąkach można pozwolić na samosiewy, ale należy proces ściśle kontrolować, bo nawłocie mają predyspozycje do inwazyjności. Dobrze ogranicza występowanie nawłoci koszenie łąki w lipcu, wtedy opóźnia się powstawanie kwiatostanów, a kwiaty jeśli powstaną, z pewnością nie wydadzą nasion. Ilość roślin na 1 m2 – 5 sztuk.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: kalina sztywnolistna

Viburnum rhytidophyllum

kalina sztywnolistna

Zimozielony krzewem o dosyć luźnym pokroju i sztywnych, szorstkich gałęziach. W Polsce zwykle dorasta do około 3 metrów wysokości. Młode pędy pokryte są filcowatym, białym kutnerem. Podłużne, ciemnozielone, błyszczące z wierzchu i pomarszczone liście osiągają 15-20 cm długości. Liście są wyraźnie żebrowane, grube, sztywne, z gęstym, wełnistym kutnerem na spodzie. Zimą, w czasie mrozu, liście zwijają się w rurki, podobnie jak liście różaneczników. W rejonach o wilgotnym klimacie i łagodnych zimach liście utrzymują się nawet kilka lat. W maju i czerwcu na krzewach pojawiają się kremowo-białe, drobne kwiaty zebrane w szerokie i płaskie podbaldachy o średnicy od 10 do 20 cm. W kwiatostanie wszystkie kwiaty są płodne, pręciki są dłuższe od korony zaś znamiona słupków są czerwono-brunatne. Z końcem lipca zaczynają dojrzewać, ale nie równocześnie, niewielkie, jajowate, nieco spłaszczone owoce. Początkowo owoce są czerwone, w pełni dojrzałe czarne i błyszczące, stąd w trakcie dojrzewania owocostany są dwubarwne. Dojrzałe pestkowce stanowią atrakcyjne pożywienie dla ptaków. Krzewy najlepiej rosną na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, wymagają miejsc osłoniętych od wiatru, zacisznych, najlepiej półcienistych lub cienistych. Podczas ostrych zim liście i pędy mogą częściowo przemarzać, ale po silnym wiosennym cięciu krzewy dosyć dobrze regenerują się. Roślina bardzo rzadko atakowana przez szkodniki. Gatunek ciekawie prezentuje się w zestawieniach z krzewami o barwnych pędach oraz z bylinami w ogrodach typu angielskiego.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
220
osób online