Hosta 'Lipstick Blond'

Solidago 'Strahlenkrone'

nawłoć 'Strahlenkrone'

Średniej wysokości bylina rabatowa o bardzo regularnym pokroju. Pędy wyprostowane, nierozgałęzione, sztywne, gęsto ulistnione. Dorasta do 60 cm wysokości. Jest o wiele niższa niż nawłoć kanadyjska, spontanicznie rozsiewająca się na łąkach i nieużytkach. Liście wąskolancetowate, ząbkowane, zielone, równomiernie wyrastające na całej długości pędu, aż po kwiatostan. Koszyczki kwiatowe żółte, drobne, ułożone bardzo gęsto w kwiatostanie. Kwiatostany regularnie stożkowate, gęste, nie przewieszające się. Pojawiają się na wierzchołkach pędów na przełomie lipca i sierpnia. Nawłocie nie mają szczególnych wymagań glebowych, są całkowicie zimotrwałe. Dobrze rosną na każdej glebie umiarkowanie wilgotnej, na stanowiskach słonecznych.. Zagrożeniem może być mączniak prawdziwy, choroba grzybowa objawiająca się mączystym nalotem na liściach. Bardziej narażone na chorobę są nawłocie rosnące w miejscach zacienionych. Znajduje zastosowanie na rabatach. Sadzi się ją wśród niższych bylin, tak aby wyeksponować regularny pokrój. Kwiatostany tej odmiany nadają się do zasuszania i wykorzystania w zimowych kompozycjach z suchych roślin. Warunkiem powodzenia jest dość wczesne ścięcie, zanim pierwsze koszyczki przekwitną i zaczną się ukazywać puszyste nasiona. Wczesne ścinanie kwiatostanów nie dopuszcza także do rozsiewania się nasion i pojawiania siewek powstałych ze skrzyżowania z dzikim nawłociami, wysokimi, o rozpierzchłych kwiatostanach. W ogrodzie naturalistycznym, na kwietnych łąkach można pozwolić na samosiewy, ale należy proces ściśle kontrolować, bo nawłocie mają predyspozycje do inwazyjności. Dobrze ogranicza występowanie nawłoci koszenie łąki w lipcu, wtedy opóźnia się powstawanie kwiatostanów, a kwiaty jeśli powstaną, z pewnością nie wydadzą nasion. Ilość roślin na 1 m2 – 5 sztuk.

Salix 'Boydii'

wierzba Boyda

Karłowata odmiana wierzby o srebrzystych liściach, dorastająca do około 40 cm wysokości. Jest to naturalny mieszaniec wierzby wełnistej Salix lanata i wierzby żyłkowanej Salix reticulata, odkryty w Szkocji na początku XX wieku. Krzew rośnie bardzo wolno, charakteryzuje grubymi, wyniesionymi pędami. Liście małe, do około 2 cm długości, okrągłe lub sercowate, z wcięciem na wierzchołku. Liście z wyraźnymi nerwami, gęsto owłosione, srebrzyste. Odmiana mrozoodporna. Stanowisko słoneczne. Tolerancyjna co do warunków siedliskowych, ale słabiej rośnie na suchych i piaszczystych glebach. Dobrze radzi sobie z zanieczyszczeniem powietrza. Polecana do stosowania w niedużych ogrodach przydomowych, sadzenia na rabatach oraz w ogrodach skalnych. Stanowi ciekawy akcent kolorystyczny.

Viburnum rhytidophyllum

kalina sztywnolistna

Zimozielony krzewem o dosyć luźnym pokroju i sztywnych, szorstkich gałęziach. W Polsce zwykle dorasta do około 3 metrów wysokości. Młode pędy pokryte są filcowatym, białym kutnerem. Podłużne, ciemnozielone, błyszczące z wierzchu i pomarszczone liście osiągają 15-20 cm długości. Liście są wyraźnie żebrowane, grube, sztywne, z gęstym, wełnistym kutnerem na spodzie. Zimą, w czasie mrozu, liście zwijają się w rurki, podobnie jak liście różaneczników. W rejonach o wilgotnym klimacie i łagodnych zimach liście utrzymują się nawet kilka lat. W maju i czerwcu na krzewach pojawiają się kremowo-białe, drobne kwiaty zebrane w szerokie i płaskie podbaldachy o średnicy od 10 do 20 cm. W kwiatostanie wszystkie kwiaty są płodne, pręciki są dłuższe od korony zaś znamiona słupków są czerwono-brunatne. Z końcem lipca zaczynają dojrzewać, ale nie równocześnie, niewielkie, jajowate, nieco spłaszczone owoce. Początkowo owoce są czerwone, w pełni dojrzałe czarne i błyszczące, stąd w trakcie dojrzewania owocostany są dwubarwne. Dojrzałe pestkowce stanowią atrakcyjne pożywienie dla ptaków. Krzewy najlepiej rosną na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, wymagają miejsc osłoniętych od wiatru, zacisznych, najlepiej półcienistych lub cienistych. Podczas ostrych zim liście i pędy mogą częściowo przemarzać, ale po silnym wiosennym cięciu krzewy dosyć dobrze regenerują się. Roślina bardzo rzadko atakowana przez szkodniki. Gatunek ciekawie prezentuje się w zestawieniach z krzewami o barwnych pędach oraz z bylinami w ogrodach typu angielskiego.

Larix decidua 'Horstmann Recurved'

modrzew europejski 'Hortsmann Recurved'

Duży krzew lub małe drzewo o oryginalnym wyglądzie. Korona nieregularna, wydłużona, z rozpostartymi i silnie pogiętymi gałęziami bocznymi. Jest to forma szczepiona. Początkowo rośnie powoli, potem nabiera tempa. Roczne przyrosty 40 cm. Dorasta do kilku metrów wysokości. Pędy jasnobrązowe, gęste, spiralnie poskręcane, z pączkami pokrytymi obficie żywicą, ładnie wyglądają zimą w stanie bezlistnym. Igły sezonowe, zielone, wcześnie pojawiające się wiosną. Jesienią przed opadnięciem, przebarwiają się na intensywny, żółty kolor. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Całkowicie odporny na niskie temperatury. Wymagania glebowe małe, ale najlepiej rośnie na zasobnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Najlepiej sadzić pojedynczo, w miejscu bardzo eksponowanym. Wskazane coroczne, wiosenne przycinanie gałęzi powodujące wzrost nowych, poskręcanych, najbardziej dekoracyjnych pędów. Ucięte gałęzie można wykorzystać do kompozycji kwiaciarskich. Szczególnie dekoracyjny zimą.